Vervalproduct: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Huidige versie van 11 dec 2023 om 13:43

Een vervalproduct is een isotoop die door radioactief verval van een radio-isotoop ontstaat. Zo vervalt bijvoorbeeld koolstof-14 door β⁻-verval naar stikstof-14:

{\ce {^{14}_{6}C->{^{14}_{7}N}+{e^{-}}+{\bar {\nu }}_{e}}}

Stikstof-14 is het vervalproduct en is zelf stabiel.

Een vervalproduct kan ook een instabiel (radioactief) isotoop zijn. Zo vervallen de langlevende isotopen uranium-238, -235 en thorium-232 uiteindelijk naar lood maar zij doen dat in een keten met een vrij groot aantal stappen. De vervalproducten in de vervalreeksen van actiniden zijn vanwege het neutronenoverschot in het algemeen veel instabieler dan de oorspronkelijke langlevende isotoop. Omdat zij in een uraniumhoudend materiaal voortdurend aangemaakt worden (een langzaam proces) en weer vervallen (een snel proces) zijn zij in een lage evenwichtsconcentratie aanwezig. Deze concentratie is des te lager naarmate het vervalproduct instabieler is. Op deze manier bevat een uraniumhoudend erts altijd kleine concentraties van elementen als protactinium of radium. Men kan de vervalproducten chemisch scheiden uit het erts, maar dan zullen zij langzaam vervallen tot stabielere isotopen van andere elementen.

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-Een '''vervalproduct''' is een [[isotoop]] die door [[radioactief verval]] van een [[radio-isotoop]] ontstaat.
+Een '''vervalproduct''' is een [[isotoop]] die door [[radioactief verval]] van een [[radio-isotoop]] ontstaat. Zo vervalt bijvoorbeeld [[koolstof-14]] door [[Bètaverval|β<sup>−</sup>-verval]] naar [[stikstof-14]]:
+:<chem>^{14}_{6}C -> {^{14}_{7}N} + {e^-} + \bar{\nu}_e</chem>
-Een vervalproduct kan zelf ook een instabiel radio-isotoop zijn. Zo vervallen de langlevende isotopen van [[uranium|uraan]] en [[thorium]] uiteindelijk naar [[Lood (element)|lood]] maar zij doen dat in een keten met een vrij groot aantal stappen. De vervalproducten in deze keten zijn in het algemeen veel instabieler dan de oorspronkelijke langlevende isotoop. Omdat zij in een uraanhoudend materiaal voortdurend aangemaakt worden (langzaam) en weer vervallen (snel) zijn zij in een lage evenwichtsconcentratie aanwezig. Deze concentratie is des te lager naar mate het vervalproduct instabieler is. Op deze manier bevat een uraanhoudend erts altijd kleine concentraties van elementen als [[Protactinium|Pa]] of [[Radium|Ra]]. Men kan de vervalproducten chemisch scheiden uit het erts, maar dan zullen zij langzaam uitsterven.
+Stikstof-14 is het vervalproduct en is zelf stabiel.
-[[categorie:Kernfysica]]
+Een vervalproduct kan ook een instabiel (radioactief) isotoop zijn. Zo vervallen de langlevende isotopen [[uranium-238]], [[uranium-235|-235]] en [[thorium-232]] uiteindelijk naar [[Lood (element)|lood]] maar zij doen dat in een keten met een vrij groot aantal stappen. De vervalproducten in de [[vervalreeks]]en van [[actinide]]n zijn vanwege het [[neutronenoverschot]] in het algemeen veel instabieler dan de oorspronkelijke langlevende isotoop. Omdat zij in een uraniumhoudend materiaal voortdurend aangemaakt worden (een langzaam proces) en weer vervallen (een snel proces) zijn zij in een lage evenwichtsconcentratie aanwezig. Deze concentratie is des te lager naarmate het vervalproduct instabieler is. Op deze manier bevat een uraniumhoudend erts altijd kleine concentraties van elementen als [[protactinium]] of [[radium]]. Men kan de vervalproducten chemisch scheiden uit het erts, maar dan zullen zij langzaam vervallen tot stabielere isotopen van andere elementen.
+[[Categorie:Kernfysica]]
 [[Categorie:Nucleaire chemie]]
-[[af:Vervalproduk]]
-[[ar:ناتج اضمحلال]]
-[[ca:Producte de desintegració]]
-[[de:Zerfallsprodukt]]
-[[en:Decay product]]
-[[es:Producto de desintegración]]
-[[fr:Produit de désintégration]]
-[[ja:崩壊生成物]]
-[[pt:Produto de decaimento]]
-[[sv:Sönderfallsprodukt]]