Murder on the Orient Express (1974): verschil tussen versies

Murder on the Orient Express; Moord in de Oriënt-Express
Regie	Sidney Lumet
Scenario	Agatha Christie
Hoofdrollen	Albert Finney; Lauren Bacall; Sean Connery; Ingrid Bergman; Michael York; Vanessa Redgrave; Jacqueline Bisset; Richard Widmark; John Gielgud; Anthony Perkins; Martin Balsam; Rachel Roberts; Wendy Hiller; Denis Quilley; Colin Blakely; Jean-Pierre Cassel; George Coulouris
Muziek	Richard Bennett
Première	24 november 1974
Land	Verenigd Koninkrijk
Budget	US$ 1,4 miljoen
Opbrengst	US$ 28 miljoen
Remake	Murder on the Orient Express (2017)
	(en) IMDb-profiel
	MovieMeter-profiel
	(mul) TMDb-profiel
	(en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Huidige versie van 8 nov 2023 om 19:50

Murder on the Orient Express is een Britse film uit 1974, geregisseerd door Sidney Lumet. Het is een verfilming van de detectiveroman Moord in de Oriënt-expres van Agatha Christie.

Ingrid Bergman won een Oscar voor haar rol van miss Ohlsson.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur	Personage
Albert Finney	Hercule Poirot
Richard Widmark	Samuel Ratchett / Lanfranco Casetti
Lauren Bacall	de Amerikaanse Mrs. Harriet Belinda Hubbard
Ingrid Bergman	de Zweedse Miss Ohlson
Sean Connery	de Brits-Indische kolonel Arbuthnot
John Gielgud	de Britse butler Beddoes
Michael York	de Hongaarse graaf Andreyani
Jacqueline Bisset	gravin Andreyani
Vanessa Redgrave	Miss Debenham
Rachel Roberts	Duitse dienstmeid Hildegarde Schmidt
Anthony Perkins	de secretaris van het slachtoffer Hector Willard MacQueen
Wendy Hiller	de Russische prinses Dragomirov
Jean-Pierre Cassell	de conducteur Pierre Paul Michel
Denis Quilley	de Italiaanse autoverkoper annex chauffeur Antonio Foscarelli
Colin Blakely	de Amerikaanse bodyguard Cyrus B. Hardman
Martin Balsam	de Italiaanse directeur van de trein Signore Bianchi
George Coulouris	de Griekse Dr. Constantine

In 2001 werd er opnieuw een film van het boek gemaakt met Alfred Molina in de hoofdrol. In 2010 volgde een bewerking voor de televisie, met David Suchet als Poirot. En ook in 2017 kwam er een verfilming, deze keer van en met Kenneth Branagh.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Onjuistheden[bewerken | brontekst bewerken]

Er zit een aantal foutjes in de film:

In Istanboel wordt het reisschema omgeroepen: Sofia - Belgrado - Zagreb - Brod - Ljubljana - Triëst. In werkelijkheid ligt Brod tussen Belgrado en Zagreb.
Poirot vraagt uiteindelijk hoeveel passagiers er in de wagon zaten, behalve hijzelf en het slachtoffer. Het antwoord (dat hij accepteert) is twaalf, er waren echter dertien mensen aanwezig, namelijk ook conducteur Pierre Paul Michel. Daarbij moet gezegd worden: Graaf Andreyani bracht samen met zijn vrouw één steekwond toe, en had - buiten het verdriet dat zijn vrouw droeg - geen persoonlijke wrok jegens het slachtoffer.
Als butler Beddoes het mes terugtrekt, is duidelijk te zien dat het mes niet bebloed is, maar schoon.
Op het station in Istanboel zijn affiches te zien van Kemal Atatürk. In 1935, het jaar waarin het verhaal zich afspeelt, leefde Atatürk nog; affiches met zijn beeltenis werden pas na zijn dood verspreid.
Op het station is 'Allahoe akbar' vanuit een luidspreker te horen, deze uitspraak was toen verboden, er was een Turkse variant voor in de plaats gekomen: 'Tanri Uludur'. 'Allah Akbar' werd pas weer toegestaan in 1938.
In de beginscène wordt Poirot door een man die hem vergezelt tijdens het oversteken van de Bosporus bedankt voor het redden van het Koninkrijk Jordanië. Dat bestond toen nog niet, Jordanië was in die tijd een emiraat en werd veel later pas een koninkrijk.
Tijdens de scène waarin Poirot een glaasje crème de menthe drinkt, is er door het raam een passerende trein te zien, deze is van een veel moderner type, dat nog niet bestond in 1935.

Overige trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Een aantal personen spreekt soms in de eigen taal, zo wordt er kort Duits, Frans, Hongaars, Italiaans en Zweeds gesproken in de film.
Actrice Rachel Roberts die de rol van Hildegard Schmidt speelde, was tijdens de opnames al ernstig depressief en verslaafd aan slaapmiddelen en alcohol. Ze pleegde zes jaar later zelfmoord.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Murder on the Orient Express op Box Office Mojo, geraadpleegd op 9 april 2023

[1] (en) Murder on the Orient Express op Box Office Mojo, geraadpleegd op 9 april 2023

[1]

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 {{Infobox film
-| titel = Murder on the Orient Express
+| titel = Murder on the Orient Express<br /><small>Moord in de Oriënt-Express</small>
 | regie = [[Sidney Lumet]]
 | schrijver = [[Agatha Christie]]
@@ Regel 7: / Regel 7: @@
 | première = [[24 november]] [[1974]]
 | duur= 128 minuten
-| land = {{UK}}
+| land = {{GB}}
 | imdb = 0071877
+| moviemeter= 770
+| budget = [[Amerikaanse dollar|US$]] 1,4 miljoen
+| opbrengst = US$ 28 miljoen<ref>{{Link Box Office Mojo|id=0071877|label=Murder on the Orient Express}}, geraadpleegd op 9 april 2023</ref>
+| remake = ''[[Murder on the Orient Express (2017)]]''
 }}
 '''Murder on the Orient Express''' is een Britse film uit [[1974]], geregisseerd door [[Sidney Lumet]]. Het is een verfilming van de detectiveroman [[Moord in de Oriënt-expres]] van [[Agatha Christie]].
 [[Ingrid Bergman]] won een [[Academy Award|Oscar]] voor haar rol van miss Ohlsson.
 == Rolverdeling ==
+{{tabel cast}}
-* [[Albert Finney]] als [[Hercule Poirot]]
+|-
-* [[Lauren Bacall]] als de Amerikaanse Mrs. Hubbard
+| [[Albert Finney]] || [[Hercule Poirot]]
-* [[Ingrid Bergman]] als de Zweedse Miss Ohlson
+|-
-* [[Sean Connery]] als de Brits-Indische kolonel
+| [[Richard Widmark]] || Samuel Ratchett / Lanfranco Casetti
-* [[John Gielgud]] als de Britse butler Beddoes
+|-
-* [[Michael York]] als de Hongaarse graaf Andreyani
+| [[Lauren Bacall]] || de Amerikaanse Mrs. Harriet Belinda Hubbard
-* [[Jacqueline Bisset]] als gravin Andreyani
+|-
-* [[Vanessa Redgrave]] als Miss Debenham
+| [[Ingrid Bergman]] || de Zweedse Miss Ohlson
-* [[Rachel Roberts]] als Hildegard Schmidt
+|-
-* [[Anthony Perkins]] als de secretaris van het slachtoffer
+| [[Sean Connery]] || de Brits-Indische kolonel Arbuthnot
+|-
+| [[John Gielgud]] || de Britse butler Beddoes
+|-
+| [[Michael York]] || de Hongaarse graaf Andreyani
+|-
+| [[Jacqueline Bisset]] || gravin Andreyani
+|-
+| [[Vanessa Redgrave]] || Miss Debenham
+|-
+| [[Rachel Roberts]] || Duitse dienstmeid Hildegarde Schmidt
+|-
+| [[Anthony Perkins]] || de secretaris van het slachtoffer Hector Willard MacQueen
+|-
+| [[Wendy Hiller]] || de Russische prinses Dragomirov
+|-
+| [[Jean-Pierre Cassell]] || de conducteur Pierre Paul Michel
+|-
+| [[Denis Quilley]] || de Italiaanse autoverkoper annex chauffeur Antonio Foscarelli
+|-
+| [[Colin Blakely]] || de Amerikaanse bodyguard Cyrus B. Hardman
+|-
+| [[Martin Balsam]] || de Italiaanse directeur van de trein Signore Bianchi
+|-
+| [[George Coulouris]] || de Griekse Dr. Constantine
+|}
-In [[2001]] werd er opnieuw een film van het boek gemaakt, ditmaal voor de televisie.
+In [[2001]] werd er opnieuw een film van het boek gemaakt met [[Alfred Molina]] in de hoofdrol. In [[2010]] volgde een bewerking voor de televisie, met [[David Suchet]] als Poirot. En ook in 2017 kwam er een verfilming, deze keer van en met [[Kenneth Branagh]].
 == Trivia ==
 === Onjuistheden ===
 Er zit een aantal foutjes in de film:
-* In Istanbul wordt het reisschema omgeroepen: [[Sofia (stad)|Sofia]] - [[Belgrado]] - [[Zagreb]] - [[Slavonski Brod|Brod]] - [[Ljubljana]] - [[Triëst (stad)|Triëst]]. In werkelijkheid ligt Brod tussen Belgrado en Zagreb.
+* In [[Istanboel]] wordt het reisschema omgeroepen: [[Sofia (stad)|Sofia]] - [[Belgrado]] - [[Zagreb]] - [[Slavonski Brod|Brod]] - [[Ljubljana]] - [[Triëst (stad)|Triëst]]. In werkelijkheid ligt Brod tussen Belgrado en Zagreb.
-* Poirot vraagt uiteindelijk hoeveel mensen er in de wagon zaten, behalve hijzelf en het slachtoffer. Het antwoord (dat hij accepteert) is twaalf, er waren echter dertien mensen aanwezig. Daarbij moet gezegd worden: Graaf Andreyani bracht samen met zijn vrouw één steekwond toe, en had - buiten het verdriet dat zijn vrouw droeg - geen persoonlijke wrok jegens het slachtoffer.
+* Poirot vraagt uiteindelijk hoeveel ''passagiers'' er in de wagon zaten, behalve hijzelf en het slachtoffer. Het antwoord (dat hij accepteert) is twaalf, er waren echter dertien mensen aanwezig, namelijk ook conducteur Pierre Paul Michel. Daarbij moet gezegd worden: Graaf Andreyani bracht samen met zijn vrouw één steekwond toe, en had - buiten het verdriet dat zijn vrouw droeg - geen persoonlijke wrok jegens het slachtoffer.
 * Als butler Beddoes het mes terugtrekt, is duidelijk te zien dat het mes niet bebloed is, maar schoon.
-* Op het station in Istanbul zijn er posters te zien van [[Kemal Atatürk]], in 1935, het jaar waarin het verhaal zich afspeelt, leefde Atatürk nog, posters met zijn zijn beeltenis werden pas na zijn dood verspreid.
+* Op het station in Istanboel zijn affiches te zien van [[Kemal Atatürk]]. In 1935, het jaar waarin het verhaal zich afspeelt, leefde Atatürk nog; affiches met zijn beeltenis werden pas na zijn dood verspreid.
-* Op het station is ook "Allah Akbar" vanuit een luidspreker te horen, deze uitspraak was toen verboden, er was een Turkse variant voor in de plaats gekomen: "Tanri Uludur". "Allah Akbar" werd pas weer toegestaan in [[1938]].
+* Op het station is '[[Allahoe akbar (islam)|Allahoe akbar]]' vanuit een luidspreker te horen, deze uitspraak was toen verboden, er was een Turkse variant voor in de plaats gekomen: 'Tanri Uludur'. 'Allah Akbar' werd pas weer toegestaan in 1938.
-* In de beginscène wordt Poirot door een man die hem vergezelt tijdens het oversteken van de [[Bosporus]] bedankt voor het redden van het Koninkrijk Jordanië. Dat bestond toen nog niet, Jordanië was in die tijd een emiraat en werd veel later pas een koninkrijk.
+* In de beginscène wordt Poirot door een man die hem vergezelt tijdens het oversteken van de [[Bosporus (zeestraat)|Bosporus]] bedankt voor het redden van het Koninkrijk Jordanië. Dat bestond toen nog niet, Jordanië was in die tijd een emiraat en werd veel later pas een koninkrijk.
-* Tijdens de scène waarin Poirot een glaasje [[absinth]] drinkt, is er door het raam een passerende trein te zien, deze is van een veel moderner type, dat nog niet bestond in 1935.
+* Tijdens de scène waarin Poirot een glaasje [[crème de menthe]] drinkt, is er door het raam een passerende trein te zien, deze is van een veel moderner type, dat nog niet bestond in 1935.
 ===Overige trivia===
 * Een aantal personen spreekt soms in de eigen taal, zo wordt er kort [[Duits]], [[Frans]], [[Hongaars]], [[Italiaans (taal)|Italiaans]] en [[Zweeds]] gesproken in de film.
-* Actrice [[Rachel Roberts]] die de rol van Hildegard Schmidt speelde, was tijdens de opnames al ernstig depressief en verslaafd aan [[slaapmiddel]]en en [[Alcoholische drank|alcohol]]. Ze pleegde een paar jaar later zelfmoord.
+* Actrice [[Rachel Roberts]] die de rol van Hildegard Schmidt speelde, was tijdens de opnames al ernstig depressief en verslaafd aan [[slaapmiddel]]en en [[Alcoholische drank|alcohol]]. Ze pleegde zes jaar later zelfmoord.
+{{Appendix}}
+{{Navigatie Hercule Poirot}}
 {{Navigatie films Sidney Lumet}}
 [[Categorie:Film naar een werk van Agatha Christie]]
 [[Categorie:Britse film]]

Personages:	Hercule Poirot · Arthur Hastings · Inspecteur Japp · Ariadne Oliver · Colonel Race
Boeken:	Romans: De zaak Styles (1920) · Moord op de golflinks (1923) · De moord op Roger Ackroyd (1926) · De grote vier (1927) · Het geheim van de blauwe trein (1928) · Moord onder vuurwerk (1932) · Lord Edgware sterft (1933) · Moord in de Oriënt-Expres (1934) · Drama in drie bedrijven (1935) · Moord in het vliegtuig (1935) · Het ABC-mysterie (1936) · Moord in Mesopotamië (1936) · Poirot speelt bridge (1936) · Brief van een dode (1937) · Moord op de Nijl (1937) · Dood van een huistiran (1938) · Kerstmis van Poirot (1938) · Schuldig in eigen ogen (1940) · Moord in de martelstoel (1940) · Overal is de duivel (1941) · Vijf kleine biggetjes (1942) · De laagte (1946) · De moordenaar waagt een gok (1948) · Poirot komt terug (1952) · Na de begrafenis (1953) · Moord in het studentenhuis (1955) · Zoek de moordenaar (1956) · Een kat tussen de duiven (1959) · De vier klokken (1963) · Het derde meisje (1966) · De versierde bezemsteel (1969) · Een olifant vergeet niet gauw (1972) · Het doek valt (geschreven rond 1940, uitgegeven in 1975) Kortverhalenbundels: Uit Poirots praktijk (1924) · Driehoek op Rhodos (1937) · Het Regatta-mysterie (1939) · De werken van Hercules (1947) · Avontuur met een kerstpudding (1960) · Zolang het licht is (1997) Romans door Sophie Hannah: De monogram moorden (2014) · De nieuwe erfgenaam (2016) · Het mysterie van de drie kwarten (2018)
Films:	Alibi (1931) · Black Coffee (1931) · Lord Edgware Dies (1934) · The Alphabet Murders (1965) · Murder on the Orient Express (1974) · Death on the Nile (1978) · Evil Under the Sun (1982) · Thirteen at Dinner (1985) · Dead Man's Folly (1986) · Murder in Three Acts (1986) · Appointment with Death (1988) · Murder on the Orient Express (2001) · Murder on the Orient Express (2017) · Death on the Nile (2022) · A Haunting in Venice (2023)
Televisieserie:	Agatha Christie's Poirot (1989–2013)
Zie ook:	Oeuvre van Agatha Christie · Miss Marple · Tommy en Tuppence