Les Chansons de Bilitis: verschil tussen versies

Les Chansons de Bilitis; Zangen van Bilitis
	Uitgave uit 1922
Oorspronkelijke titel	Les Chansons de Bilitis
Auteur(s)	Pierre Louÿs
Illustrator	George Barbier
Land	Frankrijk
Oorspronkelijke taal	Frans
Onderwerp	lesbische liefde
Genre	prozagedicht, dichtbundel, erotiek
Oorspronkelijke uitgever	Librairie de l'Art Indépendant
Oorspronkelijk uitgegeven	1894
Pagina's	134
Verfilming	Bilitis
Portaal	Literatuur

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Huidige versie van 10 sep 2023 om 17:56

Les Chansons de Bilitis is een bundel erotische prozagedichten van de Franse schrijver Pierre Louÿs. Het werd voor het eerst uitgegeven in 1894 en werd gepresenteerd als een vertaling uit het Oudgrieks door "P.L." van de verzen van de dichteres Bilitis, die leefde aan het begin van 6e eeuw v.Chr. en die een tijd- en geestesgenote was van Sappho. De bundel bevat als inleiding een biografische schets van deze dichteres en ook een bibliografie. Volgens deze inleiding waren de teksten gevonden op de muren van haar ondergrondse graftombe, ontdekt door een zekere Duitse archeoloog G. Heim.^[1] In werkelijkheid was Bilitis een personage verzonnen door Louÿs en was hijzelf de auteur van deze "chansons", die de sensualiteit en de saphische liefde bezingen tussen Bilitis en Mnasidika. Louÿs werd pas later als auteur van het geheel onthuld. Een aantal recensenten en hellenisten liet zich echter misleiden en dacht dat Bilitis werkelijk had bestaan.^[2]

Bewerkingen

De componist Claude Debussy heeft in 1897 drie van de chansons op muziek gezet onder de titel Trois Chansons de Bilitis: "La Flûte de Pan", "La Chevelure" en "Le Tombeau des naïades". De oorspronkelijke bezetting is voor piano en zang.
De Franse dichter Henri de Régnier liet zich door Bilitis inspireren voor Trois sonnets pour Bilitis in zijn bundel "Les médailles d'argile" uit 1900.^[3]
De componist Charles Koechlin publiceerde in 1923 Chansons de Bilitis (Opus 39) voor piano en stem, een bundel van vijf liederen uit de Chansons: "Hymne à Astarté", "Pluie au matin", "Chant funèbre", "Hymne à la nuit" en"Epitaphe de Bilitis".
De Frans-Hongaarse componist Joseph Kosma schreef in 1954 een operette Les chansons de Bilitis.
In 1976 baseerde de fotograaf David Hamilton zijn film Bilitis losjes op Louÿs' werk.

Externe links

Franse tekst op Project Gutenberg
Franse tekst op Wikisource

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Een subtiele hint van Louÿs: G. Heim ="geheim"...
↑ Augustin Thierry, "Les grandes mystifications littéraires. Série 2, 1913. Gearchiveerd op 22 maart 2021.
↑ Tekst op Gallica

[1] Een subtiele hint van Louÿs: G. Heim ="geheim"...

[2] Augustin Thierry, "Les grandes mystifications littéraires. Série 2, 1913. Gearchiveerd op 22 maart 2021.

[3] Tekst op Gallica

[1]

[2]

[3]

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
+{{Infobox boek
-'''Les Chansons de Bilitis''' is een bundel [[prozagedicht]]en van de Franse schrijver [[Pierre Louÿs]]. Hij werd voor het eerst uitgegeven in 1894 en werd gepresenteerd als een vertaling uit het [[Oudgrieks]] door "P.L." van de verzen van de dichteres Bilitis, die leefde aan het begin van [[6e eeuw v.Chr.]] en die een tijd- en geestesgenote was van [[Sappho]]. De bundel bevat als inleiding een [[biografie|biografische]] schets van deze dichteres en ook een [[bibliografie]]. Volgens deze inleiding waren de teksten gevonden op de muren van haar ondergrondse graftombe, ontdekt door een zekere Duitse archeoloog G. Heim.<ref>Een subtiele hint van Louÿs: G. Heim ="geheim"...</ref> In werkelijkheid was Bilitis een fictief personage verzonnen door Louÿs en was hijzelf de auteur van deze "chansons", die de sensualiteit en de [[lesbienne|saphische]] liefde bezingen tussen Bilitis en Mnasidika. Louÿs werd pas later als auteur van het geheel onthuld. Een aantal recensenten en [[hellenisme|hellenisten]] liet zich echter misleiden en dacht dat Bilitis werkelijk had bestaan.<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5442352f Augustin Thierry, "Les grandes mystifications littéraires. Série 2, 1913]</ref>
+| naam            = Les Chansons de Bilitis<br /><small>''Zangen van Bilitis''</small>
+| afbeelding      = Bilitis par George Barbier.jpg
+| onderschrift    = Uitgave uit 1922
+| cover-op-enwp   =
+| orig titel      = ''Les Chansons de Bilitis''
+| auteur          = [[Pierre Louÿs]]
+| vertaler        =
+| redacteur       =
+| voorwoord       =
+| kaftontwerp     =
+| illustraties    = George Barbier
+| land            = [[Frankrijk]]
+| taal            =
+| originele taal  = Frans
+| reeks           =
+| onderwerp       = [[Lesbianisme|lesbische]] liefde
+| genre           = [[prozagedicht]], [[dichtbundel]], [[erotiek]]
+| uitgever        =
+| originele uitgever = Librairie de l'Art Indépendant
+| uitgiftedatum   =
+| uitgiftedatum origineel = 1894
+| medium          =
+| paginas         = 134
+| grootte         =
+| gewicht         =
+| oplage          =
+| isbn            =
+| isbntoelichting =
+| issn            =
+| NUR-code        =
+| ppn             =
+| film            = ''[[Bilitis]]''
+| voorafgegaan    =
+| vervolg         =
+| vorigeboek      =
+| volgendeboek    =
+| link            =
+| extra portaal   =
+}}
+[[Bestand:The songs or Bilitis George Barbier.jpg|thumb|Illustratie voor Les Chansons de Bilitis (1922) (George Barbier)]]
+'''Les Chansons de Bilitis''' is een bundel [[Erotiek|erotische]] [[prozagedicht]]en van de Franse schrijver [[Pierre Louÿs]]. Het werd voor het eerst uitgegeven in 1894 en werd gepresenteerd als een vertaling uit het [[Oudgrieks]] door "P.L." van de verzen van de dichteres Bilitis, die leefde aan het begin van [[6e eeuw v.Chr.]] en die een tijd- en geestesgenote was van [[Sappho]]. De bundel bevat als inleiding een [[biografie|biografische]] schets van deze dichteres en ook een [[bibliografie]]. Volgens deze inleiding waren de teksten gevonden op de muren van haar ondergrondse graftombe, ontdekt door een zekere Duitse archeoloog G. Heim.<ref>Een subtiele hint van Louÿs: G. Heim ="geheim"...</ref> In werkelijkheid was Bilitis een personage verzonnen door Louÿs en was hijzelf de auteur van deze "chansons", die de sensualiteit en de [[Lesbianisme|saphische]] liefde bezingen tussen Bilitis en Mnasidika. Louÿs werd pas later als auteur van het geheel onthuld. Een aantal recensenten en [[hellenisme|hellenisten]] liet zich echter misleiden en dacht dat Bilitis werkelijk had bestaan.<ref>[https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5442352f Augustin Thierry, "Les grandes mystifications littéraires. Série 2, 1913]. [https://web.archive.org/web/20210322141247/https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5442352f Gearchiveerd] op 22 maart 2021.</ref>
 ==Bewerkingen==
-*De componist [[Claude Debussy]]  heeft in 1897 drie van de chansons op muziek gezet onder de titel ''Trois Chansons de Bilitis'': "La Flûte de Pan", "La Chevelure" en "Le Tombeau des naïades". De oorspronkelijke bezetting is voor piano en zang.
+*De componist [[Claude Debussy]] heeft in 1897 drie van de chansons op muziek gezet onder de titel ''Trois Chansons de Bilitis'': "La Flûte de Pan", "La Chevelure" en "Le Tombeau des naïades". De oorspronkelijke bezetting is voor piano en zang.
+*De Franse dichter [[Henri de Régnier]] liet zich door Bilitis inspireren voor ''Trois sonnets pour Bilitis'' in zijn bundel "Les médailles d'argile" uit 1900.<ref>[https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k82588q/f59.image.r=bilitis.langEN Tekst] op [[Gallica]]</ref>
-*De Franse dichter [[Henri de Régnier]] liet zich door Bilitis inspireren voor ''Trois sonnets pour Bilitis'' in zijn bundel "Les médailles d'argile" uit 1900.<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k82588q/f59.image.r=bilitis.langEN Tekst op Gallica]</ref>
 *De componist [[Charles Koechlin]] publiceerde in 1923 ''Chansons de Bilitis'' (Opus 39) voor piano en stem, een bundel van vijf liederen uit de Chansons: "Hymne à Astarté", "Pluie au matin", "Chant funèbre", "Hymne à la nuit" en"Epitaphe de Bilitis".
 *De Frans-Hongaarse componist [[Joseph Kosma]] schreef in 1954 een [[operette]] ''Les chansons de Bilitis''.
+*In 1976 baseerde de fotograaf [[David Hamilton]] zijn film ''[[Bilitis]]'' losjes op Louÿs' werk.
-*In 1976 baseerde de fotograaf [[David Hamilton]] zijn film [[Bilitis]] losjes op Louÿs' werk.
 ==Externe links==
 *Franse tekst op [http://www.gutenberg.org/ebooks/4708 Project Gutenberg]
 *Franse tekst op [[:fr:s:Les Chansons de Bilitis|Wikisource]]
-{{refs}}
+{{Appendix}}
+{{DEFAULTSORT:Chansons}}
 [[Categorie:Franse literatuur]]
+[[Categorie:Dichtbundel]]
+[[Categorie:Boek uit 1894]]
-[[en:The Songs of Bilitis]]
+[[Categorie:Erotische literatuur]]
-[[es:Las canciones de Bilitis]]
+[[Categorie:Verfilmd verhaal]]
-[[fr:Les Chansons de Bilitis]]
-[[ja:ビリティスの歌]]
-[[la:Les chansons de Bilitis]]
-[[ru:Песни Билитис]]