Naar inhoud springen

Samenwerkende Maatschappij Vooruit Nr.1: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Martijn Amsab (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(12 tussenliggende versies door 7 gebruikers niet weergegeven)
Regel 6: Regel 6:
| rechtsvorm = [[Coöperatie]]
| rechtsvorm = [[Coöperatie]]
| grootaandeelhouders =
| grootaandeelhouders =
| oprichting = [[21 september]] [[1886]]
| oprichting = 21 september 1886
| opheffing =
| opheffing =
| oorzaak einde =
| oorzaak einde =
| oprichter =
| oprichter =
| eigenaar =
| eigenaar =
| sleutelfiguren =
| sleutelfiguren = [[Edward Anseele]]
| land =
| land = {{BE}}
| website =
| website =
}}
}}
'''SM Vooruit Nr.1''' was een [[België|Belgische]] [[Socialisme in België|socialistische]] [[coöperatie]] die voornamelijk in het [[Gent|Gentse]] werkzaam was, maar de oprichting van socialistische coöperaties in de beide Vlaanderen actief ondersteunde. Haar organisatie en werkwijze werd in binnen- en buitenland vaak als voorbeeld aangehaald. Ze werd opgericht in februari 1881, maar pas door de overheid erkend op [[21 september]] [[1886]].
'''Samenwerkende Maatschappij Vooruit Nr.1''' (kortweg '''sm Vooruit''' of ook '''Coöperatieve Maatschappij Vooruit''') was een [[België|Belgische]] [[Socialisme in België|socialistische]] [[coöperatie]]. In 1881 werd ze opgericht in [[Gent]], maar werd pas op 21 september 1886 door de overheid erkend. De organisatie ondersteunde actief de oprichting van socialistische coöperaties in Vlaanderen en haar werkwijze werd in binnen- en buitenland vaak als voorbeeld aangehaald.


== Geschiedenis ==
== Geschiedenis ==
=== Opstart ===
=== Opstart ===
[[Bestand:Broodkaart Dendermonde 1880 achterzijde.jpg|{{Largethumb}}|Achterzijde van een broodkaart van de ''Samenwerkende Maatschappij Vooruit'' gewest [[Dendermonde]] uit 1880.]]
[[Bestand:Broodkaart Dendermonde 1880 achterzijde.jpg|thumb|Achterzijde van een broodkaart van de ''Samenwerkende Maatschappij Vooruit'' gewest [[Dendermonde]] uit 1880.]]
[[Bestand:Vrijdagmarkt Gent (5718540553).jpg|{{Largethumb}}|Zicht op de ''[[Ons Huis-Bond Moyson|Groote Magazijnen]]'' (heden bekend als Bond Moyson) en [[Ons Huis-Bond Moyson|Ons Huis]] vanop de [[Vrijdagmarkt (Gent)|Vrijdagmarkt]] te [[Gent]].]]
[[Bestand:Vrijdagmarkt Gent (5718540553).jpg|thumb|Zicht op de ''[[Ons Huis-Bond Moyson|Groote Magazijnen]]'' (heden bekend als Bond Moyson) en [[Ons Huis-Bond Moyson|Ons Huis]] vanop de [[Vrijdagmarkt (Gent)|Vrijdagmarkt]] te [[Gent]].]]
Sm Vooruit nr. 1 ontstond als een afscheuring van coöperatie [[De Vrije Bakkers]], waarvan de werking verlamd was geraakt door de tweestrijd tussen de technische bestuurders, die de coöperatie als het doel zagen, en de socialistische propagandisten, die de coöperatie als het middel zagen. Deze laatsten haalden met de stichting van Vooruit hun gram, al verloren ze de economische realiteit nooit uit het oog. Leden van de coöperatie konden broodkaarten kopen die net iets duurder waren dan gewoon brood, maar enkele keren per jaar konden ze dan in de winst delen. Deze winst werd echter niet geldelijk uitbetaald maar in nieuwe aankoopkaarten. Door de winstverdeling in aankoopkaarten te regelen, bleef het geld in de organisatie. <ref>Knack 17 april 2013 p. 71</ref>
In februari 1881 werd de coöperatie opgericht als een afscheuring van [[De Vrije Bakkers]]. De werking van deze coöperatie was verlamd geraakt door de tweestrijd tussen de technische bestuurders, die de coöperatie als het doel zagen, en de socialistische propagandisten, die de coöperatie als het middel zagen. Deze laatsten haalden met de stichting van Vooruit hun gram, al verloren ze de economische realiteit nooit uit het oog. Leden van de coöperatie konden broodkaarten kopen die net iets duurder waren dan gewoon brood, maar enkele keren per jaar konden ze dan in de winst delen. Deze winst werd echter niet geldelijk uitbetaald maar in nieuwe aankoopkaarten. Door de winstverdeling in aankoopkaarten te regelen, bleef het geld in de organisatie.<ref>Knack 17 april 2013 p. 71</ref>


=== Beginjaren ===
=== Beginjaren ===
Na enkele jaren kende de maatschappij een grote ontwikkeling. De gedurfde keuze voor de installatie van industriële bakkersovens bleek een meesterlijke zet. De winsten van de broodverkoop maakten een stelselmatige uitbreiding van de actieradius en het dienstenpakket mogelijk, wat tot uiting kwam in de inzet van broodkarren, de oprichting van een ziekenbeurs, de verkoop van kleding en de opstart van apotheken. Naast de commerciële activiteiten werden ook politieke propaganda en ontspanning (met politieke meetings, toespraken en toneelopvoeringen) niet uit het oog verloren.
Na enkele jaren kende de maatschappij een grote ontwikkeling. De gedurfde keuze voor de installatie van industriële bakkersovens bleek een meesterlijke zet. De winsten van de broodverkoop maakten een stelselmatige uitbreiding van de actieradius en het dienstenpakket mogelijk, wat tot uiting kwam in de inzet van broodkarren, de oprichting van een ziekenbeurs, de verkoop van kleding en de opstart van apotheken. Naast de commerciële activiteiten werden ook politieke propaganda en ontspanning (met politieke meetings, toespraken en toneelopvoeringen) niet uit het oog verloren. De voortrekkers in de eerste jaren waren [[Paul Verbauwen]], [[Edmond van Beveren]] en de meer bekende [[Edward Anseele]]. Die laatste trok de leiding van de coöperatie steeds meer naar zich toe. Anseele droomde van een parallelle socialistische economie, waarmee hij de kapitalistische zou bekampen: dit [[‘Modèle Gantois’]] kreeg heel wat (ook buitenlandse) aandacht en navolging, maar zorgde ook voor controverse. Tegenstanders beschuldigden hem ervan een zakenman en kapitalist te zijn die de socialistische ideologie verried. In 1884 stichtte Anseele vanuit de coöperatie het dagblad [[Vooruit (Belgische krant)|Vooruit]] waaruit een eeuw later [[De Morgen]] zou uit ontstaan.
De voortrekkers in de eerste jaren waren [[Paul Verbauwen]], [[Edmond van Beveren]] en de meer bekende [[Edward Anseele]]. Die laatste trok de leiding van de coöperatie steeds meer naar zich toe. Anseele droomde van een parallelle socialistische economie, waarmee hij de kapitalistische zou bekampen: dit [[‘Modèle Gantois’]] kreeg heel wat aandacht en navolging, zowel in binnen- en buitenland, maar was ook voer voor controverse: zijn tegenstanders beschuldigden hem ervan een zakenman en kapitalist te zijn, die de socialistische ideologie verried. Vooruit bouwde een netwerk van winkels, volkshuizen en apotheken uit, en werd op haar beurt de klant van tal van socialistische fabrieken. Er kwam een weverij, brouwerij ([[Brouwerij Vooruit]]), suikerfabriek en uiteindelijk zelfs een bank ([[Belgische Bank van de Arbeid]]). Daarnaast waren ook tal van sociale zekerheden voorzien zoals een kraambedfonds en eigen pensioen. <ref>Guy VANSCHOENBEEK, Onroerend rood: het Gentse oeuvre au rouge: wandeling langsheen de bouwkundige geschiedenis van het socialistische Gent, Gent: AMSAB, 1991, 69 p.</ref>


=== Groei en bloei ===
=== Groei en bloei ===
In juni 1893 kocht Vooruit een eigen stek aan de [[Gentse Vrijdagmarkt|Vrijdagmarkt]]. In [[Ons Huis]] werd een supermarkt gevestigd naar het voorbeeld van [[Le Bon Marché (Frankrijk)|Le Bon Marché]] te [[Parijs]]. In [[1895]] volgde een eigen feestlokaal in de [[Bagattenstraat]]. De feestelijkheden in [[1906]] ter gelegenheid van een kwarteeuw bestaan waren een orgelpunt in de uitstraling van de coöperatieve macht. Kort daarop werd grond aangekocht in e de [[Sint-Pietersnieuwstraat]] om er een imposant [[Feestlokaal van Vooruit|Feestpaleis]] op te richten dat vanaf het [[Station Gent-Zuid|Zuidstation]] zichtbaar was. De ledenvoordelen namen steeds verder toe en de werking werd uitgebreid naar de hele provincie, met oprichting van afdelingen in [[Zelzate]], [[Eeklo]], [[Waarschoot]], [[Assenede]] en [[Zottegem]]. De coöperaties van [[Lokeren]] ([[1921]]), [[Dendermonde]] ([[1923]]), [[Aalst]] ([[1930]]) en [[Deinze]] ([[1932]]) werden door Vooruit overgenomen. Het hoogtepunt voor de uitstraling van de partij was de organisatie van een internationale coöperatieve tentoonstelling ([[Eicos]]) in [[Gent]] in [[1924]].
In juni 1893 kocht Vooruit een eigen stek aan de [[Vrijdagmarkt (Gent)]]. In [[Ons Huis-Bond Moyson|Ons Huis]] werd een supermarkt gevestigd naar het voorbeeld van [[Le Bon Marché (Parijs)|Au Bon Marché]] in [[Parijs]]. Sm Vooruit bouwde een netwerk uit van winkels,<ref>[https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/relict/18603 Winkel Vooruit op de inventaris van Bouwkundig Erfgoed]</ref> volkshuizen en apotheken en werd op haar beurt klant bij tal van socialistische fabrieken waaronder een weverij en een suikerfabriek. In 1895 volgde een eigen feestlokaal in de [[Bagattenstraat]]. De feestelijkheden in 1906 ter gelegenheid van een kwarteeuw bestaan waren een orgelpunt in de uitstraling van de coöperatieve macht. Kort daarop werd grond aangekocht in de [[Sint-Pietersnieuwstraat]] om er een imposant [[Feestlokaal van Vooruit|Feestpaleis]] op te richten dat vanaf het [[Station Gent-Zuid]] zichtbaar was. Om onder meer de bezoekers te laven werd in 1907 [[Brouwerij Vooruit]] opgericht.

De ledenvoordelen namen steeds verder toe met sociale zekerheden zoals een kraambedfonds en eigen pensioen.<ref>De socialistische samenwerkende maatschappij Vooruit : hare geschiedenis, inrichtingen, werking en statieke gegevens, Gent: SM Vooruit, 1913, 24p.</ref> In 1913 werd de Belgische [[Bank van de Arbeid]] opgericht. De werking van sm Vooruit werd uitgebreid naar de hele provincie, met oprichting van afdelingen in [[Zelzate]], [[Eeklo]], [[Waarschoot]], [[Assenede]] en [[Zottegem]]. De coöperaties van [[Lokeren]] (1921), [[Dendermonde]] (1923), [[Aalst (Limburg)|Aalst]] (1930) en [[Deinze]] (1932) werden door Vooruit overgenomen. Het hoogtepunt voor de uitstraling van de partij was de organisatie van een internationale coöperatieve tentoonstelling ([[Eicos]]) in [[Gent]] in 1924.


=== Langzame teloorgang ===
=== Langzame teloorgang ===
Vanaf de jaren 1930 remde de economische crisis de groei van de maatschappij af. Daarenboven ging in 1934 de Bank van de Arbeid over de kop. Gezien Vooruit de grootste [[aandeelhouder]] was, deelde de coöperatie zwaar in de klappen. De éne na de andere ‘rode fabriek’ moest noodgedwongen van de hand worden gedaan. Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] raakte de resterende infrastructuur (zwaar) beschadigd: net als tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] werd het Feestpaleis opgeëist en gebruikt door de [[Duitsland|Duitse bezetters]]. Nadien kende Vooruit nog een korte heropleving, die tot midden [[jaren 1950]] zou duren. Vooruit beschikte over bakkerijen, kruidenierswinkels, een steenkoolhandel, een brouwerij, een kleren-, schoenen- en meubelmagazijn, apotheken, een feestlokaal in de Sint-Pietersnieuwstraat met verschillende feestzalen, een restaurant, café, cinema en vergaderlokalen en Ons Huis op de Vrijdagsmarkt met een feestzaal, bibliotheken, café en diverse burelen. Vooruit was niet enkel actief op ontelbare terreinen, maar beschikte ook over een indrukwekkend patrimonium <ref>Guy VANSCHOENBEEK, Onroerend rood: het Gentse oeuvre au rouge: wandeling langsheen de bouwkundige geschiedenis van het socialistische Gent, Gent: AMSAB, 1991, 69 p.<\ref>. De privéhandel begon zich echter goed te organiseren. Het distributiesysteem onderging grote veranderingen en in [[1958]] werd de [[grendelwet]], die tot dan de commerciële vestigingen had tegengehouden, opgeheven. De coöperaties hadden zich hier onvoldoende op voorbereid; terwijl de privéketens [[supermarkt|supermarkten]] vestigden, bleven de coöperanten zich vastklampen aan hun wijkwinkels. Een reddingsplan in samenwerking met enkele grootwarenhuizen kwam te laat. In de [[jaren 1980]] trok sm Vooruit, die zich als een van de weinige coöperaties nog had weten te handhaven, zich uit de distributiesector terug. Vandaag is Vooruit enkel nog actief in de apotheeksector en bezit ze nog enkele volkshuizen.
Vanaf de jaren 1930 remde de economische crisis de groei van de maatschappij af. Daarenboven ging in 1934 de Bank van de Arbeid over de kop. Gezien Vooruit de grootste [[aandeel]]houder was, deelde de coöperatie zwaar in de klappen. De éne na de andere ‘rode fabriek’ moest noodgedwongen van de hand worden gedaan. Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] raakte de resterende infrastructuur (zwaar) beschadigd: net als tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] werd het Feestpaleis opgeëist en gebruikt door de [[Duitsland|Duitse bezetters]]. Nadien kende Vooruit nog een korte heropleving, die tot midden [[jaren 1950]] zou duren. Vooruit beschikte over bakkerijen, kruidenierswinkels, een steenkoolhandel, een brouwerij, een kleren-, schoenen- en meubelmagazijn, apotheken, een feestlokaal in de Sint-Pietersnieuwstraat met verschillende feestzalen, een restaurant, café, cinema en vergaderlokalen en Ons Huis op de Vrijdagsmarkt met een feestzaal, bibliotheken, café en diverse burelen. Vooruit was niet enkel actief op ontelbare terreinen, maar beschikte ook over een indrukwekkend patrimonium.<ref>Guy VANSCHOENBEEK, Onroerend rood: het Gentse oeuvre au rouge: wandeling langsheen de bouwkundige geschiedenis van het socialistische Gent, Gent: AMSAB, 1991, 69 p.</ref> De privéhandel begon zich echter goed te organiseren. Het distributiesysteem onderging grote veranderingen en in 1958 werd de [[grendelwet]], die tot dan de commerciële vestigingen had tegengehouden, opgeheven door de [[Regering-G. Eyskens II]]. De coöperaties hadden zich hier onvoldoende op voorbereid; terwijl de privéketens [[supermarkt]]en vestigden, bleven de coöperanten zich vastklampen aan hun wijkwinkels. Een reddingsplan in samenwerking met enkele grootwarenhuizen kwam te laat. In de [[jaren 1980]] trok sm Vooruit, die zich als een van de weinige coöperaties nog had weten te handhaven, zich uit de distributiesector terug. Vandaag is Vooruit enkel nog actief in de apotheeksector en bezit nog enkele volkshuizen.

=== Vernieuwing ===
In 1981 werd door een tentoonstelling van het centrum voor artistieke vernieuwing [[Proka]] de staat van het gebouw duidelijk. Onder impuls van Eric Temmerman werd het Kunstencentrum Vooruit opgericht dat het gebouw in erfpacht kreeg van de coöperatie. Vandaag is Feestlokaal De Vooruit een van de vooraanstaande culturele gebouwen, maar het is geen onderdeel meer van de coöperatie.


==Zie ook==
==Zie ook==
* [[Vooruit (Belgische krant)]], de krant van de Coöperatieve Maatschappij Vooruit
*[[Vooruit (Belgische krant)]]
* [[Brouwerij Vooruit]], de brouwerij van de Coöperatieve Maatschappij Vooruit
*[[Brouwerij Vooruit]]
* [[Feestlokaal Vooruit]], het feestlokaal van de Coöperatieve Maatschappij Vooruit
*[[Feestlokaal van Vooruit]]
* [[Bank van de Arbeid]], de bank van de Coöperatieve Maatschappij Vooruit
*[[Bank van de Arbeid]]
*[[Ons Huis-Bond Moyson]]


{{Appendix|2=
==Externe links==
* [http://www.ethesis.net/vooruit/vooruit_hfst_1.htm Thesis over de Coöperatie Vooruit]
* [http://www.ethesis.net/vooruit/vooruit_hfst_1.htm Thesis over de Coöperatie Vooruit]
* [http://opac.amsab.be/Record/024 Archief van sm Vooruit nr.1 in Amsab-ISG]
* [https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/relict/26052 Ons Huis op de inventaris van Onroerend Erfgoed]
{{References}}
* [https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/relict/18208 De brouwerij Vooruit op de inventaris van Onroerend Erfgoed]
}}
* [https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/relict/18603 Winkel Vooruit op de inventaris van Onroerend Erfgoed]
* [https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/relict/21177 Drukkerij Vooruit op de inventaris van Onroerend Erfgoed]
* [https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/relict/21152 Feestzaal Vooruit op de inventaris van Onroerend Erfgoed]
* [https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/relict/26020 De bank van de Arbeid op de inventaris van Onroerend Erfgoed]
* [http://vooruit100.be/ Volledige pagina en video op startpagina met geschiedenis over 100 jaar Vooruit]{{dode link|datum=september 2017 |bot=InternetArchiveBot }}

{{Appendix}}

[[Categorie:Geschiedenis van Gent]]
[[Categorie:Geschiedenis van Gent]]
[[Categorie:Economie in Gent]]
[[Categorie:Voormalig bedrijf in Vlaanderen]]
[[Categorie:Belgische coöperatie]]
[[Categorie:Belgische coöperatie]]
[[Categorie:Socialisme in België]]
[[Categorie:Socialisme in België]]

Huidige versie van 12 mrt 2022 om 12:17

Samenwerkende Maatschappij Vooruit Nr.1
Vlag van de Samenwerkende Maatschappij Vooruit van Gent uit 1924 als zinnebeeld van het pensioen.
Vlag van de Samenwerkende Maatschappij Vooruit van Gent uit 1924 als zinnebeeld van het pensioen.
Rechtsvorm Coöperatie
Oprichting 21 september 1886
Sleutelfiguren Edward Anseele
Land Vlag van België België
Portaal  Portaalicoon   Economie

Samenwerkende Maatschappij Vooruit Nr.1 (kortweg sm Vooruit of ook Coöperatieve Maatschappij Vooruit) was een Belgische socialistische coöperatie. In 1881 werd ze opgericht in Gent, maar werd pas op 21 september 1886 door de overheid erkend. De organisatie ondersteunde actief de oprichting van socialistische coöperaties in Vlaanderen en haar werkwijze werd in binnen- en buitenland vaak als voorbeeld aangehaald.

Achterzijde van een broodkaart van de Samenwerkende Maatschappij Vooruit gewest Dendermonde uit 1880.
Zicht op de Groote Magazijnen (heden bekend als Bond Moyson) en Ons Huis vanop de Vrijdagmarkt te Gent.

In februari 1881 werd de coöperatie opgericht als een afscheuring van De Vrije Bakkers. De werking van deze coöperatie was verlamd geraakt door de tweestrijd tussen de technische bestuurders, die de coöperatie als het doel zagen, en de socialistische propagandisten, die de coöperatie als het middel zagen. Deze laatsten haalden met de stichting van Vooruit hun gram, al verloren ze de economische realiteit nooit uit het oog. Leden van de coöperatie konden broodkaarten kopen die net iets duurder waren dan gewoon brood, maar enkele keren per jaar konden ze dan in de winst delen. Deze winst werd echter niet geldelijk uitbetaald maar in nieuwe aankoopkaarten. Door de winstverdeling in aankoopkaarten te regelen, bleef het geld in de organisatie.[1]

Na enkele jaren kende de maatschappij een grote ontwikkeling. De gedurfde keuze voor de installatie van industriële bakkersovens bleek een meesterlijke zet. De winsten van de broodverkoop maakten een stelselmatige uitbreiding van de actieradius en het dienstenpakket mogelijk, wat tot uiting kwam in de inzet van broodkarren, de oprichting van een ziekenbeurs, de verkoop van kleding en de opstart van apotheken. Naast de commerciële activiteiten werden ook politieke propaganda en ontspanning (met politieke meetings, toespraken en toneelopvoeringen) niet uit het oog verloren. De voortrekkers in de eerste jaren waren Paul Verbauwen, Edmond van Beveren en de meer bekende Edward Anseele. Die laatste trok de leiding van de coöperatie steeds meer naar zich toe. Anseele droomde van een parallelle socialistische economie, waarmee hij de kapitalistische zou bekampen: dit ‘Modèle Gantois’ kreeg heel wat (ook buitenlandse) aandacht en navolging, maar zorgde ook voor controverse. Tegenstanders beschuldigden hem ervan een zakenman en kapitalist te zijn die de socialistische ideologie verried. In 1884 stichtte Anseele vanuit de coöperatie het dagblad Vooruit waaruit een eeuw later De Morgen zou uit ontstaan.

Groei en bloei

[bewerken | brontekst bewerken]

In juni 1893 kocht Vooruit een eigen stek aan de Vrijdagmarkt (Gent). In Ons Huis werd een supermarkt gevestigd naar het voorbeeld van Au Bon Marché in Parijs. Sm Vooruit bouwde een netwerk uit van winkels,[2] volkshuizen en apotheken en werd op haar beurt klant bij tal van socialistische fabrieken waaronder een weverij en een suikerfabriek. In 1895 volgde een eigen feestlokaal in de Bagattenstraat. De feestelijkheden in 1906 ter gelegenheid van een kwarteeuw bestaan waren een orgelpunt in de uitstraling van de coöperatieve macht. Kort daarop werd grond aangekocht in de Sint-Pietersnieuwstraat om er een imposant Feestpaleis op te richten dat vanaf het Station Gent-Zuid zichtbaar was. Om onder meer de bezoekers te laven werd in 1907 Brouwerij Vooruit opgericht.

De ledenvoordelen namen steeds verder toe met sociale zekerheden zoals een kraambedfonds en eigen pensioen.[3] In 1913 werd de Belgische Bank van de Arbeid opgericht. De werking van sm Vooruit werd uitgebreid naar de hele provincie, met oprichting van afdelingen in Zelzate, Eeklo, Waarschoot, Assenede en Zottegem. De coöperaties van Lokeren (1921), Dendermonde (1923), Aalst (1930) en Deinze (1932) werden door Vooruit overgenomen. Het hoogtepunt voor de uitstraling van de partij was de organisatie van een internationale coöperatieve tentoonstelling (Eicos) in Gent in 1924.

Langzame teloorgang

[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf de jaren 1930 remde de economische crisis de groei van de maatschappij af. Daarenboven ging in 1934 de Bank van de Arbeid over de kop. Gezien Vooruit de grootste aandeelhouder was, deelde de coöperatie zwaar in de klappen. De éne na de andere ‘rode fabriek’ moest noodgedwongen van de hand worden gedaan. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte de resterende infrastructuur (zwaar) beschadigd: net als tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het Feestpaleis opgeëist en gebruikt door de Duitse bezetters. Nadien kende Vooruit nog een korte heropleving, die tot midden jaren 1950 zou duren. Vooruit beschikte over bakkerijen, kruidenierswinkels, een steenkoolhandel, een brouwerij, een kleren-, schoenen- en meubelmagazijn, apotheken, een feestlokaal in de Sint-Pietersnieuwstraat met verschillende feestzalen, een restaurant, café, cinema en vergaderlokalen en Ons Huis op de Vrijdagsmarkt met een feestzaal, bibliotheken, café en diverse burelen. Vooruit was niet enkel actief op ontelbare terreinen, maar beschikte ook over een indrukwekkend patrimonium.[4] De privéhandel begon zich echter goed te organiseren. Het distributiesysteem onderging grote veranderingen en in 1958 werd de grendelwet, die tot dan de commerciële vestigingen had tegengehouden, opgeheven door de Regering-G. Eyskens II. De coöperaties hadden zich hier onvoldoende op voorbereid; terwijl de privéketens supermarkten vestigden, bleven de coöperanten zich vastklampen aan hun wijkwinkels. Een reddingsplan in samenwerking met enkele grootwarenhuizen kwam te laat. In de jaren 1980 trok sm Vooruit, die zich als een van de weinige coöperaties nog had weten te handhaven, zich uit de distributiesector terug. Vandaag is Vooruit enkel nog actief in de apotheeksector en bezit nog enkele volkshuizen.