Leonid Kogan: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
k #add_Authority_control |
||
(21 tussenliggende versies door 15 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Мария Каллас, А.Л. Лесс, Л.Б.Коган.jpg|thumb|Leonid Kogan en [[Maria Callas]]]] |
|||
'''Leonid |
'''Leonid Borisovitsj Kogan''' ([[Russisch]]: Леонид Борисович Коган) ([[Dnipro (stad)|Jekaterinoslav]], [[14 november]] [[1924]] - [[Mytisjtsji]], [[17 november]] [[1982]]) was een groots [[viool]][[virtuoos]] en een van de grootste [[Rusland|Russische]] [[violist|violisten]] van de [[20e eeuw]]. In [[1951]] won hij de prestigieuze [[Koningin Elisabethwedstrijd]]. |
||
Samen met [[David |
Samen met [[David Oistrach]] kon hij worden beschouwd als een van de grootste karakteristieke personen in de [[Russisch|Russische]] traditie van het vioolspel. Kogan meed publiciteit waardoor zijn carrière in de schaduw kwam te staan van zijn goede vriend Oistrach, die sterk werd gesteund door de [[Sovjet-Unie|Sovjet-autoriteiten]]. |
||
==Techniek== |
==Techniek== |
||
Kogan behoorde met zijn speeltechniek tot de besten van de wereld. Zijn |
Kogan behoorde met zijn speeltechniek tot de besten van de wereld. Zijn moderne speelstijl was niet soepel te noemen. In het spel legde hij altijd veel kracht en passie, wat een agressief spel opleverde met snellere en purere [[vibrato|vibrato's]] dan gewoonlijk. Kogan slaagde erin om ook hoger op de stok toon en volume te behouden. Dit gold ook voor de hoge posities. Door zijn rechterarmtechniek wist hij een geluid te creëren waarin de G-snaar niet onnodig dof en zacht klonk. |
||
==De instrumenten== |
==De instrumenten== |
||
Kogan speelde op twee |
Kogan speelde op twee [[Giuseppe Antonio Guarneri|Guarneri del Gesù]] violen: |
||
* |
* de ''ex-Colin'' uit [[1726]]. |
||
* |
* de ''ex-Burmester'' uit [[1733]]. |
||
Hij speelde met Franse stokken gemaakt door [[Dominique Peccatte]]. Kogan heeft de instrumenten nooit zelf in zijn bezit gehad. |
Hij speelde met Franse stokken gemaakt door [[Dominique Peccatte]]. Kogan heeft de instrumenten nooit zelf in zijn bezit gehad. Zij waren eigendom van de Sovjetautoriteiten. Hedendaags zijn de violen meer dan 4 miljoen [[Amerikaanse Dollar]]s waard. |
||
⚫ | |||
{{Bibliografische informatie}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Kogan, Leonid}} |
|||
[[Categorie:Russisch violist]] |
[[Categorie:Russisch violist]] |
||
[[Categorie:Winnaar van de Koningin Elisabethwedstrijd]] |
|||
[[de:Leonid Borissowitsch Kogan]] |
|||
⚫ | |||
[[es:Leonid Kogan]] |
|||
[[fr:Leonid Kogan]] |
|||
[[he:לאוניד קוגן]] |
|||
[[it:Leonid Kogan]] |
|||
[[ja:レオニード・コーガン]] |
|||
[[ka:ლეონიდ კოგანი]] |
|||
[[ru:Коган, Леонид Борисович (скрипач)]] |
Huidige versie van 26 jan 2021 om 03:28
Leonid Borisovitsj Kogan (Russisch: Леонид Борисович Коган) (Jekaterinoslav, 14 november 1924 - Mytisjtsji, 17 november 1982) was een groots vioolvirtuoos en een van de grootste Russische violisten van de 20e eeuw. In 1951 won hij de prestigieuze Koningin Elisabethwedstrijd.
Samen met David Oistrach kon hij worden beschouwd als een van de grootste karakteristieke personen in de Russische traditie van het vioolspel. Kogan meed publiciteit waardoor zijn carrière in de schaduw kwam te staan van zijn goede vriend Oistrach, die sterk werd gesteund door de Sovjet-autoriteiten.
Techniek
[bewerken | brontekst bewerken]Kogan behoorde met zijn speeltechniek tot de besten van de wereld. Zijn moderne speelstijl was niet soepel te noemen. In het spel legde hij altijd veel kracht en passie, wat een agressief spel opleverde met snellere en purere vibrato's dan gewoonlijk. Kogan slaagde erin om ook hoger op de stok toon en volume te behouden. Dit gold ook voor de hoge posities. Door zijn rechterarmtechniek wist hij een geluid te creëren waarin de G-snaar niet onnodig dof en zacht klonk.
De instrumenten
[bewerken | brontekst bewerken]Kogan speelde op twee Guarneri del Gesù violen:
Hij speelde met Franse stokken gemaakt door Dominique Peccatte. Kogan heeft de instrumenten nooit zelf in zijn bezit gehad. Zij waren eigendom van de Sovjetautoriteiten. Hedendaags zijn de violen meer dan 4 miljoen Amerikaanse Dollars waard.