Naar inhoud springen

Paus Stefanus II (III): verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(22 tussenliggende versies door 16 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox paus
{{Infobox paus
| afbeelding = La donacion de Pipino el Breve al Papa Esteban II.jpg
| afbeelding = La donacion de Pipino el Breve al Papa Esteban II.jpg
| onderschrift = Het [[geschenk van Pepijn]] (de Korte) aan paus Stefanus II (III) in 754, waarmee de [[Kerkelijke Staat]] ontstond
| onderschrift = Het geschenk van [[Pepijn de Korte|Pepijn of Pippijn (de Korte)]] aan paus Stefanus II (III) in 754, waarmee de [[Kerkelijke Staat]] ontstond
| naam = Stefanus II (III)
| naam = Stefanus II (III)
| echte naam = ?
| echte naam = ?
| geboren = ?
| geboren = ?
| overleden = [[757]]
| overleden = 26 april 757
| voorganger = [[Paus Zacharias|Zacharias]]
| voorganger = [[Paus Zacharias|Zacharias]]
| paus = [[752]] - 26 april [[757]]<ref name="gestorven">{{Aut|H. Mann}}, [http://www.newadvent.org/cathen/14288c.htm art. Pope Stephen (II) III], in ''The Catholic Encyclopedia'' 14 (1912).</ref>
| paus = [[752]] - [[26 april]] [[757]]<ref name="gestorven">{{en}}{{aut|H. Mann}}, [http://www.newadvent.org/cathen/14288c.htm Pope Stephen (II) III], in ''[[Catholic Encyclopedia]]'' 14 (1912).</ref>
| opvolger = [[Paus Paulus I|Paulus I]]
| opvolger = [[Paus Paulus I|Paulus I]]
}}
}}


'''Stefanus II (III)'''<ref>Voorheen Stefanus III genoemd. Hij geldt sinds het schrappen van [[Paus Stefanus (II)|Stefanus (II)]] in 1961 als Stefanus II, met soms als wetenschappelijke aanduiding ''Stefanus II (III).</ref> (gestorven [[26 april]] [[757]]<ref name="gestorven"/>) was een [[Sicilië|Siciliaanse]] [[paus]]. Tijdens zijn [[pontificaat]], dat begon in [[752]], hadden de [[Longobarden|Lombarden]] [[Ravenna (stad)|Ravenna]] (de hoofdstad van het Westerse [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnse Rijk]]) heroverd en begonnen nu druk uit te oefenen op [[Rome (stad)|Rome]]. Vermits de relatie tussen de pausen en het [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnse Keizerrijk]] sinds het pontificaat van [[Paus Gregorius III|Gregorius III]] erg slecht was, kon van die zijde geen hulp verwacht worden. Het Byzantijnse Keizerrijk was bovendien zelf ook in [[conflict (onenigheid)|onenigheid]] met onder anderen de [[Bulgarije|Bulgaren]]. Stefanus zocht uiteindelijk in [[754]] hulp bij [[Pepijn de Korte]], die toen net koning was van de [[Frankische Rijk|Franken]]. Hij ontmoette hem dicht bij het huidige [[Vitry-le-François]], aan de rivier de [[Marne_(rivier)|Marne]] en vroeg of hij wilde bemiddelen namens hem. Pepijn hielp en viel [[Italië]] binnen. Hij verjoeg de Lombarden, maar liet het Lombardenrijk verder met rust. Stefanus II (III) stierf op 26 april 757.<ref name="gestorven"/>
'''Stefanus II (III)'''<ref>Voorheen Stefanus III genoemd. Hij geldt sinds het schrappen van [[Paus Stefanus (II)|Stefanus (II)]] in 1961 als Stefanus II, met soms als wetenschappelijke aanduiding ''Stefanus II (III).</ref> (gestorven op [[26 april]] [[757]]<ref name="gestorven"/>) was een [[Rome (stad)|Romeinse]] [[aristocraat]]<ref>{{aut|[[John Julius Norwich]]}} (2011): ''De Pausen, een geschiedenis'', [[Uitgeverij Bert Bakker]], [[Amsterdam (hoofdbetekenis)|Amsterdam]], blz. 68.</ref> die tussen 752 en zijn dood in 757 [[paus]] was van de [[Rooms-Katholieke Kerk]].


== Noot ==
==Biografie==
Tijdens zijn [[pontificaat]], dat begon in 752, hadden de [[Longobarden|Lombarden]] [[Ravenna (stad)|Ravenna]] (de hoofdstad van het Westerse [[Byzantijnse Rijk]]) heroverd en nu begonnen ze druk uit te oefenen op [[Rome (stad)|Rome]]. Vermits de relatie tussen de pausen en het Byzantijnse Keizerrijk sinds het pontificaat van [[Paus Gregorius III|Gregorius III]] erg slecht was, kon van die zijde geen hulp verwacht worden. Het Byzantijnse Keizerrijk was bovendien zelf ook in [[conflict (onenigheid)|conflict]] met onder anderen de [[Eerste Bulgaarse Rijk|Bulgaren]].
{{references}}

Stefanus zocht uiteindelijk in 754 hulp bij [[Pepijn de Korte]], die toen net koning was geworden van de [[Frankische Rijk|Franken]]. Hij ontmoette hem dicht bij het huidige [[Vitry-le-François]], aan de rivier de [[Marne (rivier)|Marne]] en vroeg of hij wilde bemiddelen namens hem. Op 6 januari zalfde Stefanus de koning en zijn twee zonen, [[Karloman I]] en [[Karel de Grote|Karel]]. Pepijn besloot dat hij zich zou opwerpen als de beschermheer van de Pauselijke Stoel en beloofde de paus om alle verloren steden en gebieden van de Longobarden te heroveren die zij afhandig hadden gemaakt van de Byzantijnse keizer. Hij versloeg de Longobarden en verwierf de controle over [[Noord-Italië|het noorden van Italië]].<ref>{{aut|[[John Julius Norwich]]}} (2011), blz. 69.</ref> Pepijn de Korte liet het Lombardenrijk wel bestaan.

Hij schonk echter de gebieden van het vroegere Byzantijnse [[exarchaat Ravenna]] aan de paus, wat later zou leiden tot het ontstaan van de [[Kerkelijke Staat|Pauselijke Staat]]. Dit wordt de ''[[Pepijnse Schenking|Schenking van Pepijn]]'' (Latijn: ''Donatio Pippini'') genoemd.


{{Navigatie pausen}}
{{Navigatie pausen}}


{{Appendix|2=
{{DEFAULTSORT:Stefanus II}}
{{References}}
}}
[[Categorie:8e-eeuws bisschop]]
[[Categorie:8e-eeuws bisschop]]
[[Categorie:Paus]]
[[Categorie:Paus|Stefanus II]]

[[af:Pous Stefanus II]]
[[bg:Папа Стефан II]]
[[br:Stefan II]]
[[ca:Papa Esteve II]]
[[ceb:Esteban II]]
[[cs:Štěpán II. (papež)]]
[[de:Stephan II. (Papst)]]
[[el:Πάπας Στέφανος Β΄]]
[[en:Pope Stephen II]]
[[eo:Stefano la 2-a (papo)]]
[[es:Esteban II]]
[[et:Stephanus II]]
[[eu:Eztebe II.a]]
[[fa:استفان دوم]]
[[fi:Stefanus II]]
[[fr:Étienne II (pape)]]
[[gl:Estevo III, papa]]
[[he:סטפנוס השלישי]]
[[hr:Stjepan II., papa]]
[[hu:II. (III.) István pápa]]
[[id:Paus Stefanus II]]
[[it:Papa Stefano II]]
[[ja:ステファヌス3世 (ローマ教皇)]]
[[jv:Paus Stephanus III]]
[[ka:სტეფანე II (III)]]
[[ko:교황 스테파노 2세]]
[[la:Stephanus III]]
[[mk:Папа Стефан II]]
[[no:Stefan II]]
[[pl:Stefan II (papież)]]
[[pt:Papa Estêvão II]]
[[ro:Papa Ștefan al II-lea]]
[[ru:Стефан II (III) (папа римский)]]
[[sh:Stjepan II (papa)]]
[[sr:Папа Стефан II]]
[[sv:Stefan II (påve)]]
[[sw:Papa Stefano II]]
[[th:สมเด็จพระสันตะปาปาสตีเฟนที่ 2]]
[[tl:Esteban II]]
[[tr:II. Stephanus]]
[[uk:Стефан II (III)]]
[[vi:Giáo hoàng Stêphanô II]]
[[war:Papa Esteban II]]
[[yo:Pope Stephen II]]
[[zh:教宗斯德望二世]]

Huidige versie van 22 jan 2020 om 18:23

Stefanus II (III)
?
? – 26 april 757
Het geschenk van Pepijn of Pippijn (de Korte) aan paus Stefanus II (III) in 754, waarmee de Kerkelijke Staat ontstond
Het geschenk van Pepijn of Pippijn (de Korte) aan paus Stefanus II (III) in 754, waarmee de Kerkelijke Staat ontstond
Paus
Periode 752 - 26 april 757[1]
Voorganger Zacharias
Opvolger Paulus I
Lijst van pausen
Portaal  Portaalicoon   Christendom

Stefanus II (III)[2] (gestorven op 26 april 757[1]) was een Romeinse aristocraat[3] die tussen 752 en zijn dood in 757 paus was van de Rooms-Katholieke Kerk.

Tijdens zijn pontificaat, dat begon in 752, hadden de Lombarden Ravenna (de hoofdstad van het Westerse Byzantijnse Rijk) heroverd en nu begonnen ze druk uit te oefenen op Rome. Vermits de relatie tussen de pausen en het Byzantijnse Keizerrijk sinds het pontificaat van Gregorius III erg slecht was, kon van die zijde geen hulp verwacht worden. Het Byzantijnse Keizerrijk was bovendien zelf ook in conflict met onder anderen de Bulgaren.

Stefanus zocht uiteindelijk in 754 hulp bij Pepijn de Korte, die toen net koning was geworden van de Franken. Hij ontmoette hem dicht bij het huidige Vitry-le-François, aan de rivier de Marne en vroeg of hij wilde bemiddelen namens hem. Op 6 januari zalfde Stefanus de koning en zijn twee zonen, Karloman I en Karel. Pepijn besloot dat hij zich zou opwerpen als de beschermheer van de Pauselijke Stoel en beloofde de paus om alle verloren steden en gebieden van de Longobarden te heroveren die zij afhandig hadden gemaakt van de Byzantijnse keizer. Hij versloeg de Longobarden en verwierf de controle over het noorden van Italië.[4] Pepijn de Korte liet het Lombardenrijk wel bestaan.

Hij schonk echter de gebieden van het vroegere Byzantijnse exarchaat Ravenna aan de paus, wat later zou leiden tot het ontstaan van de Pauselijke Staat. Dit wordt de Schenking van Pepijn (Latijn: Donatio Pippini) genoemd.