Reisvoorbereiding: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Huidige versie van 24 jul 2019 om 02:11

Reisvoorbereiding (voyage planning of passage planning) is in de scheepvaart een algemeen gangbare term die duidt op het voorbereiden van een reis. Richtlijnen hiervoor zijn vastgelegd in IMO resolutie A.893(21), Guidelines For Voyage Planning.

De reisvoorbereiding en -uitvoering kan in verschillende fases worden opgedeeld:

evaluatie;
planning van het traject en de navigatie;
uitvoering van de reis;
controle van de navigatie.

Tijdens deze voorbereiding wordt het hele traject dat het schip zal afleggen uitgestippeld. De reisvoorbereiding omvat het vertrek uit de laatst aangedane haven, het traject naar de volgende haven en de aankomst in deze haven. Dikwijls wordt dan ook gesproken over van kade naar kade. Het internationale zeerecht stelt dat het voorbereiden van een reis de verantwoordelijkheid van de kapitein is, maar in de praktijk wordt de reisvoorbereiding meestal aan de tweede stuurman gedelegeerd.

Uit studies blijkt dat in 80% van de ongevallen met schepen een menselijke fout een van de factoren was waardoor het ongeval kon gebeuren. In veel gevallen hield deze fout in dat mensen over gegevens beschikken die het ongeval kunnen voorkomen, maar deze gegevens niet raadplegen. Mede om dit soort fouten uit te sluiten evolueerde de reisvoorbereiding van enkele koerslijnen op de kaart zetten tot het maken van een heuse risicoanalyse.

Aan het begin van de reisvoorbereiding zal de persoon die hiermee belast is alle informatie opzoeken die van belang kan zijn tijdens deze reis. Veel van deze informatie kan gevonden worden op zeekaarten en in verschillende nautische publicaties. Er wordt onder meer rekening gehouden met weersvoorspellingen, getijden en stroming. Ook zal op voorhand moeten worden nagegaan of de lokale wetten en reglementering van de landen waar het schip door vaart geen problemen kunnen opleveren en hoe deze eventuele problemen kunnen vermeden worden. Wanneer de reisvoorbereiding klaar is, moet ieder bemanningslid met een wachtlopende functie (de navigatie-officieren^[1] en de kapitein^[2]) dit document bespreken^[1] en vervolgens ondertekenen^[3]^[4] Deze personen geven hiermee aan de reisvoorbereiding bekeken te hebben en ten volle begrijpen.^[1]

Bronnen

↑ ^a ^b ^c The American Practical Navigator
↑ IMO-Res-A-893-21-voyage-planning, paragraaf 3.4
↑ Onderdeel van de keten van bewijs van Due diligence.
↑ Vereiste volgens de PSC van verschillende landen

[The_American_Practical_Navigator-1] The American Practical Navigator

[2] IMO-Res-A-893-21-voyage-planning, paragraaf 3.4

[3] Onderdeel van de keten van bewijs van Due diligence.

[4] Vereiste volgens de PSC van verschillende landen

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
+[[Bestand:Navigation system on a merchant ship.jpg|thumb|200px|Reisvoorbereiding met moderne apparatuur.]]
-<big>Voyage planning</big>
+'''Reisvoorbereiding''' (''voyage planning'' of ''passage planning'') is in de [[scheepvaart]] een algemeen gangbare term die duidt op het voorbereiden van een [[reis]]. Richtlijnen hiervoor zijn vastgelegd in [[International Maritime Organization|IMO]] resolutie A.893(21), ''Guidelines For Voyage Planning''.
+De reisvoorbereiding en -uitvoering kan in verschillende fases worden opgedeeld:
+* evaluatie;
+* planning van het traject en de [[Scheepsnavigatie|navigatie]];
+* uitvoering van de reis;
+* controle van de navigatie.
-Voyage planning of [[Passage planning]], zijn in de scheepsvaart algemeen gangbare termen die duiden op het voorberijden van een reis. Tijdens deze voorbereiding wordt het hele traject dat het schip zal afleggen uitgestippeld. De voyage planning omvat het verlaten van de laatst aangedane haven, het traject naar de volgende haven en de aankomst in deze haven. Dikwijls wordt dan ook gesproken over “berth to berth” (van dok naar dok). Het internationale zeerecht stelt dat het voorbereiden van een reis de verantwoordelijkheid van de kapitein is, maar In de praktijk wordt de voyage planning meestal aan de tweede stuurman overgelaten. Wanneer de voyage planning af is zal ieder bemanningslid met een wachtlopende functie (de navigatie officieren en de kapitein) dit document moeten ondertekenen. Hiermee wordt aangegeven wordt dat deze personen de voyage planning beken hebben en deze ten volle begrijpen.
+Tijdens deze voorbereiding wordt het hele traject dat het schip zal afleggen uitgestippeld. De reisvoorbereiding omvat het vertrek uit de laatst aangedane [[haven]], het traject naar de volgende haven en de aankomst in deze haven. Dikwijls wordt dan ook gesproken over van kade naar kade. Het internationale zeerecht stelt dat het voorbereiden van een reis de verantwoordelijkheid van de [[Kapitein (schip)|kapitein]] is, maar in de praktijk wordt de reisvoorbereiding meestal aan de tweede stuurman gedelegeerd.
-Uit studies blijkt dat in 80% van de ongelukken  met schepen een menselijke fout één van de factoren waren waardoor het ongeval kon gebeuren. In veel gevallen hield deze fout in dat mensen over gegevens beschikken die het ongeval kunnen voorkomen, maar deze gegevens niet raadplegen. Mede om dit soort fouten uit te sluiten evolueerde de voyage planning van enkele koerslijnen op de kaart zetten tot het maken van een heuse risico analyse.
+Uit [[onderzoek|studie]]s blijkt dat in 80% van de ongevallen met schepen een menselijke fout een van de factoren was waardoor het ongeval kon gebeuren. In veel gevallen hield deze fout in dat mensen over gegevens beschikken die het ongeval kunnen voorkomen, maar deze gegevens niet raadplegen. Mede om dit soort fouten uit te sluiten evolueerde de reisvoorbereiding van enkele [[Koers (richting)|koerslijnen]] op de [[Zeekaart|kaart]] zetten tot het maken van een heuse [[risicoanalyse]].
+Aan het begin van de reisvoorbereiding zal de persoon die hiermee belast is alle informatie opzoeken die van belang kan zijn tijdens deze reis. Veel van deze informatie kan gevonden worden op zeekaarten en in verschillende nautische publicaties. Er wordt onder meer rekening gehouden met [[weersvoorspelling]]en, [[Getijde (waterbeweging)|getijden]] en [[Zeestroom|stroming]]. Ook zal op voorhand moeten worden nagegaan of de lokale wetten en reglementering van de landen waar het schip door vaart geen problemen kunnen opleveren en hoe deze eventuele problemen kunnen vermeden worden. Wanneer de reisvoorbereiding klaar is, moet ieder bemanningslid met een wachtlopende functie (de navigatie-officieren<ref name="The American Practical Navigator">[http://en.wikisource.org/wiki/The_American_Practical_Navigator/Chapter_25#2507._The_Passage_Plan The American Practical Navigator]</ref> en de kapitein<ref>IMO-Res-A-893-21-voyage-planning, paragraaf 3.4</ref>) dit document bespreken<ref name="The American Practical Navigator"/> en vervolgens ondertekenen<ref>Onderdeel van de keten van bewijs van Due diligence.</ref><ref>[http://www.classnk.or.jp/hp/pdf/activities/statutory/ism/psc/2011/201103_e.pdf Vereiste volgens de PSC van verschillende landen]</ref>  Deze personen geven hiermee aan de reisvoorbereiding bekeken te hebben en ten volle begrijpen.<ref name="The American Practical Navigator"/>
+==Bronnen==
-Aan het begin van de voyage planning zal de persoon die hiermee belast is alle informatie opzoeken die van belang kan zijn tijdens deze reis. Veel van deze informatie kan gevonden worden op zeekaarten en in verschillende nautische publicaties. Er wordt ondermeer rekening gehouden met weersvoorspellingen,  getijden en stroming. Ook zal op voorhand moeten worden nagegaan of de lokale wetten en reglementering van de landen waar het schip doorvaart geen problemen kunnen opleveren en hoe deze eventuele problemen kunnen vermeden worden.
+{{references}}
+[[Categorie:Scheepvaart]]