• ver·weer·mid·del
enkelvoud meervoud
naamwoord verweermiddel verweermiddelen
verkleinwoord

het verweermiddelo

  1. (juridisch) bewijs waarmee men zich kan verdedigen tegen een beschuldiging of rechterlijke uitspraak
     Dan hebben we ten eerste een verweermiddel tegen de ergst denkbare aanval.[1]
     Volgens Arnauts is de wet waarop de regering zich beroept, in strijd met de Grondwet en de rechten van de mens. Ze zou de prins veroordelen tot een ‘sociaal isolement’. De regering 'heeft de verweermiddelen van de prins geanalyseerd en deze lijken niet gegrond'.[2]
  1. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “1968, De grote eeuw deel 7” (2017), Uitgeverij Prometheus  , ISBN 9789044633535
  2.   Weblink bron
    edm
    “Regering snoeit in dotatie prins Laurent: 'Sanctie zonder voorgaande en disproportioneel'” (14/12/2017), De Standaard