breking
- bre·king
- Naamwoord van handeling van breken met het achtervoegsel -ing
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | breking | brekingen |
verkleinwoord | - | - |
de breking v
- (natuurkunde) richtingverandering van stralen wanneer zij in een andere middenstof komen, lichtbreking, straalbreking
- (taalkunde) het ontstaan van een tweeklank uit een klinker
1. richtingverandering van stralen
- Het woord breking staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "breking" herkend door:
83 % | van de Nederlanders; |
84 % | van de Vlamingen.[1] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be