Schannschtee
Een schoorsteen
- Schann·schtee
- Afkomstig van het Duitse woord Schornstein zn , dat van het Oudhoogduitse woord scorrenstein zn komt
| enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
|---|---|---|---|---|
| nominatief | en Schannschtee | der Schannschtee | Schannschtee | die Schannschtee |
| datief | me Schannschtee | em Schannschtee | Schannschtee | de Schannschtee |
| accusatief | en Schannschtee | der Schannschtee | Schannschtee | die Schannschtee |
Schannschtee, m
- (bouwkunde) schoorsteen
- «Der Santa waar gschtucke im Schannschtee, er henkt datt un kickt.»
- De kerstman zat vast in de schoorsteen, hij hangt daar en trapt.
- «Der Santa waar gschtucke im Schannschtee, er henkt datt un kickt.»
Schannschtee
- mannelijk meervoud van Schannschtee