Konik: verschil tussen versies

In Nederland werden koniks voor het eerst in 1981 geïntroduceerd in het [[natuurbeheer]] door de [[bioloog]] [[Gerben Poortinga]]. De introductie was niet uitsluitend bedoeld als manier om bebossing tegen te gaan zoals voorheen de inzet van [[boerenvee]], maar als een integraal onderdeel van de [[Natuur (wereld)|natuur]]. [[Grazers]] en de natuur om hen heen moeten zich in deze visie in onderlinge afhankelijkheid ontwikkelen. Poortinga verlangde van de beheerders dat strikt natuurlijke kuddevorming zou plaatsvinden zonder dierverzorgende maatregelen en dat overbevolking uitsluitend [[aselect]] en op basis van ecologische ontwikkelingen van het gebied zouden plaatsvinden. Na lang onderhandelen bereikte Poortinga instemming met een vrije keuze van het uitgangsmateriaal. Aan de kwaliteit van de koniks op de [[Ennemaborg#Het Groninger Landschap: Omvorming tot natuurgebied|Ennemaborg]] is dat volgens [[Margriet Markerink]], auteur van het boek "[[Koniks, wilde paarden in Nederland]]", nog steeds te zien. Naar aanleiding van het succes van de natuurontwikkeling op landgoed de Ennemaborg wordt het ras nu voor [[Beheersmaatregelen in de natuur|begrazingsdoeleinden]] gebruikt in Europese natuurreservaten als de [[Oostvaardersplassen]] , [[Goudplaat]] (Noord-Beveland) en de [[Gelderse Poort (natuurgebied)|Gelderse Poort]]. Hier functioneert de konik als een van de [[grote grazers]]. Ook in omringende landen is de beheersvisie nu overgenomen en toegepast.