Slag bij Azincourt: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
| (3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1:
{{Infobox militair conflict
| conflict = Slag bij Azincourt
| partof = de [[Honderdjarige Oorlog]]
| afbeelding = Battle of Agincourt, St. Alban's Chronicle by Thomas Walsingham.jpg
| onderschrift = De Slag bij Azincourt op een vijftiende-eeuws miniatuur
Regel 45:
De [[koninkrijk Frankrijk|Fransen]] stelden zich op in drie rijen, met flinke tussenruimte. Hoewel ze drie tot viermaal zo talrijk waren als de Engelsen, verhinderde het terrein hen hiervan ten volle gebruik te maken. Door de zware regenval was de grond uitermate modderig, waardoor zij ook hun [[artillerie]] niet in stelling konden brengen. Hun [[kruisboog]]schutters bevonden zich achter de ridders en andere cavalerie.
Gedurende de eerste drie uur na zonsopgang bleef het rustig. Toen Hendrik merkte dat de Fransen niet van zins waren aan te vallen, beval hij zijn leger verder in de doorgang tussen de bossen op te rukken. De Engelse boogschutters groeven de staken uit (verdedigingsmiddel tegen riddercharges) en openden het treffen met salvo's pijlen. De Franse ridders, ongedisciplineerd en zorgeloos ondanks de lessen van [[slag bij Crécy|Crécy]] en [[Slag bij Poitiers (1356)|Poitiers]], werden op deze wijze snel tot actie geprikkeld, en hun cavalerie steeg te paard voor een charge, alleen om in verwarring teruggedreven te worden.
De Franse maarschalk leidde de voorste lijn, afgestegen, met hun zware harnassen door de modder naar de Engelse linie. Ondanks de modder en de Engelse pijlen bereikten zij de Engelse linie, waar ze in handgemeen raakten met de Engelse afgestegen cavalerie. De dunne Engelse verdedigingslinie werd teruggedreven, en koning Hendrik zelf bijna tegen de grond gewerkt. De Engelse boogschutters kozen dit moment om door gaten in de nu vormeloze Franse linie te dringen. De zwaar bepantserde Fransen waren in hun bewegingsvrijheid gehinderd door hun grote aantal en het smalle slagveld. Ze werden vooruitgeduwd door hun medestrijders uit de tweede linie die zo snel mogelijk aan de slag wilden deelnemen. Ze hadden geen antwoord op de licht bepantserde en beweeglijke Engelse soldaten en werden gedood of gevangengenomen.
Regel 60 ⟶ 59:
De Fransen verloren 5000 edelen, inclusief de [[connétable van Frankrijk]] [[Karel I van Albret]], een maarschalk, 3 hertogen (onder wie [[Anton van Bourgondië (1384-1415)|Anton van Bourgondië]], hertog van Brabant en Limburg), 5 graven en 90 baronnen (onder andere [[Jan I van Alençon (1385-1415)|Jan van Alençon]], [[Filips van Nevers]]) en de Hollandse huurling [[Jan van Brederode]]; 1000 anderen werden gevangengenomen, onder wie hertog [[Karel van Orléans]].
==
=== Literatuur ===
In de literatuur wordt deze slag uitvoerig beschreven in :
* [[William Shakespeare]]: "[[Henry V (toneelstuk)|Henry the Fifth]]".
Regel 69:
* [[Martijn Neggers]]: “Leve de koning”, Nijgh & van Ditmar, 2021
=== Muziek ===
De eerste muzikale neerslag van de slag bij Azincourt is een anoniem vijftiende-eeuws lied, gekend als ''Agincourt Carol, Agincourt song, Agincourt Hymn'' of ook wel, naar de eerste woorden, als ''Deo Gratias Anglia''. Het lied is door tal van componisten bewerkt voor allerlei bezettingen.
Regel 80:
[[Chris de Burgh]] bezong ''The fields of Agincourt'' op zijn studioalbum [[The hands of man]].
=== Film ===
In de film
== Zie ook ==
| |||