Fibrinogen

Fibrinogen is en Glykoprotein, dat in de Lebber tostanenn kummt.

Fibrinogen is de passive Vörstoop vun dat Fibrin, wat dör Bloodstollen apen Wunnen dicht maakt. Dormit tellt dat Glykoprotein to de Stollfakters, welke de Hämostaas regeln doot. Man kann ok eenfach Stollfakter I dorto seggen. Aktiveert warrt dat Fibrinogen dör dat Enzym Thrombin un Calcium. Dat Fibrinogen warrt dorbi opsplitt un to Fibrin ümwannelt. Dat Fibrin billt dör Inwirken vun Plasma- un Geweevfakters (Integrin) lange Keden, de Klutens (Thrombus) billt un de Wunnen versluut. An vernetten Keden sett sik ok de lütten Bloodplattkens af, de de Wunnen den kumplett dicht maakt.

Physiologie

Stollfakter I oder Fibrinogen is en 340 kDa Glykoprotein, dat in de Lebber in de Hepatozyten un Megakaryozyten synthetiseert warrt. De normale Konzentratschoon in’t Bloodplasma liggt twüschen 1,5 un 4,0 g/L (meten mit de Clauss-Methood). Dormit is de Konzentratschoon üm un bi 7 µM. Fibrinogen is de Hööftbestanddeel vun de Hämostaas bi Warveldeerten (Vertebrata).

Krankhafte Stören

Wieldat Fibrin en bedüdend Rull bi de Hämostaas tokummt, is en Stören vun de Produkschoon as Krankheit antosehn. Billt de Lief to veel Fibrin, künnt sik Bloodrönnsels in de Bloodfatten billn, de jem to’n Verstoppen (Thromboos) bringt. Billt de Lief dorgegen nich noog vun dat Protein, denn sluut sik Wunnen nich un de Minsch kann Verblöden.

Wenn de Lebber vun en Krankheit angrepen is oder se nich ordig funkschoneert, kann de Produkschoon vun Fibrinogen rünnersett wesen, oder dorbi kamt Fibrinogenmolekülen tostannen, de weniger aktiv sünd as normal. Dat gifft ok Afnormen vun’t Fibrinogen, de anboren sünd. Dat Gen dorför sitt op dat Chromosom 4.

Bedüden för’t Ünnersöken

Dat is möglich, den Fibrinogen-Andeel in den Venöös Blood to meten. Normalerwies liggt de bi 150-300 mg/dL. Högere Andelen warrt, ünner annern, mit kardiovaskulären Krankheiten in Verbinnen brocht (>460 mg/dL). Dat Anstiegen kann dör elk Form vun Sweren tostannen kamen, as Fibrinogen en Akut-Phaas-Protein is.

In de Deertenmedizin warrt de Fibrinogenpegel as Anteken för Sweren rantogen. Bi Peerd düüdt an Anstiegen över den normalen Weert vun 1,0-4,0 g/L op dat Inwirken vun en Sweer hen.

Siete Pegels vun Fibinogen kann op dat Aktiveeren vun dat Stollsystem hendüden, wobi dat Fibrinogen gauer in Fibrin ümwannelt warrt as dat in de Lebber nee produzeert warrt. Disse överhööchte Verbruuk vun de Stollfakters warrt is ünner de Beteken Dissemineerte intravasale Koagulopathie (DIC). Disse Stören kann swor optodecken wesen, man de siete Fibrinogen-Andeel in’t Blood in’n Rahmen vun akute Krankheiten is en starken Henwies dorop.