1246
< XII век | XIII век | XIV век > | |||||||
01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 |
41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 |
51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 |
61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 |
71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 |
81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 |
91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 00 |
Грегоријански календар | 1246 MCCXLVI |
Ab urbe condita | 1999 |
Ерменски календар | 695 ԹՎ ՈՂԵ |
Асирски календар | 5996 |
Балиски календар | 1167–1168 |
Бенгалски календар | 653 |
Берберски календар | 2196 |
Будистички календар | 1790 |
Бурмански календар | 608 |
Византиски календар | 6754–6755 |
Кинески календар | 乙巳年 (дрв. змија) 3942 или 3882 — до — 丙午年 (огн. коњ) 3943 или 3883 |
Коптски календар | 962–963 |
Етиопски календар | 1238–1239 |
Еврејски календар | 5006–5007 |
Хиндуистички календари | |
- Викрамска ера | 1302–1303 |
- Сачка ера | 1167–1168 |
- Кали-југа | 4346–4347 |
Холоценски календар | 11246 |
Игбоански календар | 246–247 |
Ирански календар | 624–625 |
Исламски календар | 643–644 |
Јапонски календар | Канген 4 (寛元4年) |
Јавански календар | 1155–1156 |
Јулијански календар | 1246 MCCXLVI |
Корејски календар | 3579 |
Мингуо-календар | 666 пред Р. Кина 民前666年 |
Нанакшахи | −222 |
Тајландски сончев календар | 1788–1789 |
Тибетски календар | 阴木蛇年 (женско дрво-змија) 1372 или 991 или 219 — до — 阳火马年 (машки оган-коњ) 1373 или 992 или 220 |
1246 (MCCXLVI) — година според општоприфатениот календар. Тоа била 1246 година од новата ера, 246. од вториот милениум, 46. од XIII век и седма од 1240-тите.
Други календари
[уреди | уреди извор]Истата година се среќава поинаку во календарите на различни народи и култури. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.
Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 6754 и 6755 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 5996 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 5006 и 5007 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 1999.
Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 1246 година се протега во 3882 и 3883, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 3942 и 3943 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 1789. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 643 и 644 исламска година.
Настани
[уреди | уреди извор]По област
[уреди | уреди извор]Америка
[уреди | уреди извор]- Мексиканците го населуваат Чапултепек, поранешно толетско упориште.
Азија
[уреди | уреди извор]- Цар Го-Фукакуса го наследува Го-Сага, на престолот на Јапонија.
- Ѓујук-кан застанува на монголскиот престол како трет голем хан на Монголското Цатство.
Европа
[уреди | уреди извор]- Со смртта на војводата Фридрих II, војводата од Австрија, завршува владеењето на династијата Бабенберг во Австрија.
- Шпанија: По две неуспешни обиди во 1225 и 1230, Кралство Кастиља успева да го освои градот Хаен[1].
- За првпат се споменува Војводството Мекленбург.
- Грофот Вилем II му ги дал на Делфт сите градски права на 15 април 1246 година.
- Силите на Никеја покрај другите места во Македонија, го зазела и Овче Поле.
- Бер бил освоен од страна на никејскиот цар Јован III Дука Ватац.
По тема
[уреди | уреди извор]Уметност
[уреди | уреди извор]- Завршена е Светата капела во Париз.
- Роберт Гросетест го преведува делото на Аристотел Никомахова етика од грчки на латински, што го означува вистинскиот почеток на повторното откривање на филозофот од средновековна Европа[2].
Религија
[уреди | уреди извор]- Осветена е катедралата во Болие.
- Црквата „Света Софија“ во Солун била повторно претворена во византиска катедрала.
- Вихман фон Арнштајн го основал манастирот во Нојрупин.
Родени
[уреди | уреди извор]- 14 септември - Џон Фицалан (п. 1272)
- непозната дата
- Хју Линколнски, светец (п. 1255)
- Јута Данска, данска принцеза
- Михаил II Асен, бугарски цар
Починале
[уреди | уреди извор]- 25 февруари - Давид II Ливелин, принц од Велс
- Јуни - Ричард Фицрој, нелегитимен син на Џон на Англија
- 4 јуни - Изабела Анголемеска, сопруга на Јован Безземниот
- 15 јуни - Фридрих II, војвода на Австрија (р. 1219)
- 20 септември - Михаил Черниговски, кнез на Киев
- 30 септември - Јарослав II (р. 1190)
- 8 ноември - Беренгела Кастилска, кралица на Кастиља и Леон (р. 1196)
- непозната дата
- Мухамед ел-Маки
- Фатима, монголски висок функционер
- Готфрид II Вилерден, кнез на Ахајско Кнежевство.
- Кајхусрав II, султан на Икониски Султанат
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Linehan, Peter (1999). Abulafia, David (уред.). The New Cambridge Medieval History c.1198-c.1300. Chapter 21: Castile, Portugal and Navarre. Cambridge: Cambridge University Press. стр. 668–699 [670]. ISBN 0-521-36289-X.
- ↑ Munro, John H. (2003). „The Medieval Origins of the Financial Revolution“. The International History Review. 15 (3): 506–562.