Прејди на содржината

Шафи Голдвасер

Од Википедија — слободната енциклопедија
Шафи Голдвасер
Роден(а)Шафрира Голдвасер
Њујорк, САД
НационалностИзраелска Американка
ПолињаКомпјутерска наука, криптографија
Установи
Образование
Теза„Probabilistic Encryption: Theory and Applications“ (1984)
Докторски менторМануел Блум[1]
Докторанди
Познат по
Поважни награди
Страница

Шафрира „Шафи“ Голдвасер (хебрејски: שפרירה גולדווסר) — американско-израелски компјутерски научник и добитничка на Тјуринговата награда во 2012 година. Таа е професор по електротехника и компјутерски науки во МИТ,[4] професор по математички науки на Институтот за наука Вајцман, Израел, соосновач и главен научник на Дуалити Технолоџис[5] и директор на Институтот Симонс за теорија на компјутери на Беркли, Калифорнија.[6][7][8][9]

Животопис

[уреди | уреди извор]

Родена во Њујорк сити, Голдвасер добила диплома по математиката и науката на Универзитетот Карнеги Мелон (1979), магистратура (1981) и докторат (1984) по компјутерски науки на Универзитетот во Калифорнија, Беркли, под надзор на Мануел Блум, кој е добро познат по тоа што советувал некои од најистакнатите истражувачи во оваа област. Таа се приклучила на МИТ во 1983 година, а во 1997 година станала прв носител на професор. Таа станала професор на Институтот за наука Вајцман, истовремено додека била професор во МИТ, во 1993 година. Таа е член на групата теорија на пресметки, на лабораторијата за компјутерски науки и вештачка интелигенција на МИТ.[10] Голдвасер заеднички со друго лице (ко-примателка) ја примила Тјуринговата награда,[11] во 2012 година. На 1 Јануари 2018 година, Голдвасер станала директор на Институтот Симонс за теорија на компјутери на Универзитетот во Калифорнија, Беркли.[12]

Од ноември 2016 година, Голдвасер е главен научник и соосновач на Дуалити Технолоџис, израелско-американска старт-ап компанија, која нуди безбедносна анализа на податоци, користејќи напредни криптографски техники.[5] Таа, исто така, е научен советник за неколку нови старт-ап компании во областа на безбедноста, вклучувајќи го и QED-it, специјализирана за Zero Knowledge Blockchain и Algorand, Proof-of-stake Blockchain.

Научна кариера

[уреди | уреди извор]

Истражувачки области на Голдвасер вклучуваат теорија за компјутерска комплексност, криптографија и теорија на компјутерски броеви. Таа е заеднички пронаоѓач на веројатносната енкрипција,[13] која го поставила и постигнала златниот стандард за безбедност во енкрипцијата на податоци. Таа е заеднички пронаоѓач на докажувањето со нула-знаење, кое веројатносно и интерактивно ја демонстрира валидноста на тврдењето, без да пренесат дополнителни знаења, и се клучна алатка во дизајнирањето на криптографски протоколи. Нејзината работа во теоријата на комплексност ја вклучува класификацијата на проблемите со приближување, покажувајќи дека некои проблеми во НП остануваат тешки, дури и кога е потребно само приближно решение,[14] и пионерски методи за делегирање на пресметки на недоверливи опслужувачи.[15] Нејзината работа во теоријата на броеви, го вклучува пронајдокот со Џои Килиан, за докажувањето на примитивност со користење на елиптични кривини.[16]

Голдвасер ја добила Тјурингoвата награда во 2012 година, заедно со Силвио Микали, за нивната работа во областа на криптографијата.[17] Голдвасер двапати ја освоила наградата Гедел за теоретска компјутерска наука: прво во 1993 година (за "Комплексноста на знаењето на интерактивните системи за докажување"),[18] и повторно во 2001 година (за "Интерактивни докази и цврстината на приближувањето на кликовите").[19] Во другите награди спаѓаат наградата АЦМ Грејс Мареј Хупер (1996), за извонреден млад компјутерски професионалец на годината и РСА Наградата за Математика (1998), за извонредни математички придонеси во криптографијата. Во 2001 година била избрана во Американска Академија за Уметности и Науки, во 2004 година била избрана во Националната Академија на Науките, а во 2005 година во Националната Академија за Инженерство. Таа била избрана за ИАЦР Соработник во 2007 година. Голдвасер ја примила наградата Атена Предавач за 2008-2009 година на Асоцијацијата за Компјутерски Машини, Комитетот за Жени во Компјутерството.[20] Таа е добитник на медалот Бенџамин Френклин во 2010 година на Институтот Френклин за Компјутери и Когнитивната Наука.[21] Таа ја доби наградата ИЕЕЕ Емануел Р. Пиоре во 2011 година. Таа ја добила наградата Граница на Знаење во 2018 година, заедно со Микали, Ривест и Шамир.[22] Таа била избрана за АЦМ Соработник во 2017 година.[23] Во 2018 година, таа била наградена со почесна диплома од Алма Матер, Универзитет Карнеги Мелон.[24]

  1. 1,0 1,1 Шафи ГолдвасерПроект „Математичко родословие“ (англиски)
  2. Goldwasser, S.; Micali, S.; Rivest, R. L. (1988). „A Digital Signature Scheme Secure Against Adaptive Chosen-Message Attacks“. SIAM Journal on Computing. 17 (2): 281. doi:10.1137/0217017.
  3. Savage, N. (2013). „Proofs probable: Shafi Goldwasser and Silvio Micali laid the foundations for modern cryptography, with contributions including interactive and zero-knowledge proofs“. Communications of the ACM. 56 (6): 22. doi:10.1145/2461256.2461265.
  4. „Shafi Goldwasser | MIT CSAIL“. www.csail.mit.edu (англиски). Посетено на 2018-11-02.
  5. 5,0 5,1 „About - Duality Technologies“. Duality Technologies. Посетено на 10 April 2018.
  6. Exponent: Shafi Goldwasser Архивирано на 27 септември 2010 г.
  7. Предлошка:ACMPortal
  8. Шафи Голдвасер from the Scopus bibliographic database.
  9. Goldwasser, S.; Micali, S. (1984). „Probabilistic encryption“. Journal of Computer and System Sciences. 28 (2): 270. doi:10.1016/0022-0000(84)90070-9.
  10. „Shafi Goldwasser Biography“. www.BookRags.com.
  11. AbAbazorius, CSAIL (13 March 2013). „Goldwasser and Micali win Turing Award“. MIT News.
  12. „Shafi Goldwasser appointed director of the Simons Institute for the Theory of Computing“. News.berkeley.edu. 10 October 2017. Посетено на 10 April 2018.
  13. „Probabilistic Encryption“ (PDF). Groups.csail.mit.edu. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-03-28. Посетено на 10 April 2018.
  14. „Interactive Proofs and the Hardness of Approximating Cliques“ (PDF). Groups.csail.mit.edu. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-06-10. Посетено на 10 April 2018.
  15. Goldwasser, Shafi; Kalai, Yael Tauman; Rothblum, Guy (1 January 2008). „Delegating computation: interactive proofs for muggles“. Microsoft Research. Посетено на 10 April 2018.
  16. „Primality Testing Using Elliptic Curves - Semantic Scholar“. Semanticscholar.org. Посетено на 10 April 2018.
  17. „Goldwasser, Micali Receive ACM Turing Award for Advances in Cryptography“. ACM. Архивирано од изворникот на 16 March 2013. Посетено на 13 March 2013.
  18. Goldwasser, S.; Micali, S.; Rackoff, C. (1985). „The knowledge complexity of interactive proof-systems“. Proceedings of the seventeenth annual ACM symposium on Theory of computing - STOC '85. стр. 291. doi:10.1145/22145.22178. ISBN 0897911512.
  19. Feige, U.; Goldwasser, S.; Lovász, L.; Safra, S.; Szegedy, M. (1996). „Interactive proofs and the hardness of approximating cliques“. Journal of the ACM. 43 (2): 268–292. doi:10.1145/226643.226652.
  20. „Home“. weizmann.ac.il.
  21. News Office (21 October 2009). „Goldwasser, Stubbe named Franklin Institute laureates“. MIT News.
  22. „homepage - Premios Fronteras“. Premios Fronteras. Посетено на 10 April 2018.
  23. ACM Recognizes 2017 Fellows for Making Transformative Contributions and Advancing Technology in the Digital Age, Association for Computing Machinery, December 11, 2017, Посетено на 2017-11-13
  24. University, Carnegie Mellon. „Commencement Speakers and Honorary Degree Recipients - Leadership - Carnegie Mellon University“. www.cmu.edu (англиски). Посетено на 2018-09-21.