Прејди на содржината

Тур де Франс 2012

Од Википедија — слободната енциклопедија
Тур де Франс 2012
Светска турнеја на UCI 2012, трка 18 од 29
Рута на Тур де Франс 2012
Детали за трката
Датум(и) 30 јуни – 22 јули
Етапи 20 + пролог
Растојание 3.496,9 км
Време 87ч 34′ 47″ (39,93 км/ч)
Добитници на наградите
Победник  Бредли Вигинс (ВБР) (Тим Скај)
Втор  Крис Фрум (ВБР) (Тим Скај)
Трет  Винченцо Нибали (ИТА) (Ликвигас-Канондејл)
Бодовен  Петер Саган (СВК) (Ликвигас-Канондејл)
Планински  Тома Веклер (ФРА) (Тим Јуропкар)
Младински  Тиџеј ван Гардерен (САД) (Аксент.џобс-Вилемс Веранда)
Екипен РадиоШек-Нисан
← 2011
2013 →

Тур де Франс 2012 бил 99. Тур де Франс. Започнал во белгискиот град Лиеж[1][2] и завршил традиционално на Шанзелизе во Париз. Покрај прологот и две друмски етапи се возеле низ Белгија, додека една етапа завршила во Швајцарија.

Рутата била случајно објавена од ASO на нивната официјална страница на 10 октомври 2011,[3] осум дена пред официјалната презентација. Рутата вклучувала вкупно 101,1 километар[4] во поединечни хронометри и три завршници на нагорнини: Ла Планш де Бел Фил (етапа 7), Ла Тусуар - Ле Сибел (етапа 11) и Пејрагудс (етапа 17). Кол ду Гран Коломбје, искачување кое претходно било возено на Критериум ду Дофине, Тур де л’Авенир и Тур де л’Ен, било вклучено за првпат и било помеѓу шесте категоризирани искачувања од екстра категорија на Алпите и Пиринеите.[5]

Бредли Вигинс (Тим Скај) го освоил генералниот пласман на трката, со предност од 3' 21" пред сонародникот и колегата Крис Фрум. Тие станале први британски возачи кои завршиле помеѓу првите тројца во генералниот пласман. Жолтата маичка била носена во текот на првата недела од Швајцарецот Фабијан Канчелара (РадиоШек-Нисан), кој го освоил прологот.[6] Вигинс, втор на прологот, го преземал водството на трката на етапата 7, првата планинска етапа, која била освоена од Фрум,[7] и го одржал неговото водство до крајот на трката, победувајќи на двата долги хронометри и не губејќи воопшто време пред главните соперници на ниедна етапа во планините. Фрум бил втор на обата хронометра и бил заедно или малку подобар од Вигинс на планинските етапи. Третото место во генералниот пласман му припаднало на Италијанецот Винченцо Нибали (Ликвигас-Канондејл), единствениот возач, кој постојано го држел темпото на Вигинс и Фрум во планините.

Бодовниот пласман бил освоен од словачкиот колега на Нибали Петер Саган, кој имал најмногу освоени бодови на целата трка. Саган освоил три етапи и бил втор или трет на уште четири: германскиот спринтер Андре Грајпел од Лото-Белисол и светскиот првак Марк Кевендиш, уште еден британски возач од Тим Скај, обата исто така освоиле по три етапи, но не биле толку присутни на другите спринтови. Францускиот возач од Тим Јуропкар Тома Веклер, победник на две планински етапи и освојувач на седум последователни врвови, го освоил планинскиот пласман, а американскиот возач од Аксент.џобс-Вилемс Веранда Тиџеј ван Гардерен, петти во вкупниот пласман, ја освоил наградата за најдобар млад возач, додека екипниот пласман бил освоен од страна на екипата РадиоШек-Нисан, а Крис Анкер Серенсен ја добил наградата за најборбен возач.

Екипи

[уреди | уреди извор]
Главна статија: Список на екипи и велосипедисти на Тур де Франс 2012

Сите 18 UCI ProTeam екипи се автоматски поканети и се обврзани да учествуваат на трката. Четири UCI Professional Continental екипи, една холандска и три француски се исто така поканети.[8]

Аг2р-Ла Мондијал
Кофидис†
Лампре-ИСД
Орика-ГринЕЏ
Сор-Сожасен†
Тим Скај
 Аргос-Шимано†
Еускалтел-Еускади
Ликвигас-Канондејл
Омега Парма-Квик Степ
Тим Јуропкар†
Вакансолел-ДКМ
 Астана
ФДЖ-БигМет
Лото-Белисол
Рабобанк
Катјуша
 Аксент.џобс-Вилемс Веранда
Гармин-Шарп
Мовистар Тим
РадиоШек-Нисан
Тим Саксо Банк-Тинкоф Банк

†: Поканетите континентални екипи

Фаворити пред трката

[уреди | уреди извор]

Победникот од 2011 Кедел Еванс ја бранел неговата титула на Тур. Вицешампионот Енди Шлек (и подоцна објавениот победник од 2010) немало да учествува на трката поради фрактура на неговата карлица, здобиена на Критериум ду Дофине.[9] Третиот сè уште активен поранешен победник на Тур де Франс Алберто Контадор бил моментално суспендиран и затоа немало да вози на овогодишниот Тур.

Други поранешни победници на некој Гранд Тур, кои биле присутни на овогодишниот Тур де Франс се: Денис Мењшов (Џиро д’Италиа 2009 и Вуелта а Еспања 2005 & 2007), Александар Винокуров (Вуелта а Еспања 2006), Алехандро Валверде (Вуелта а Еспања 2009), Винченцо Нибали (Вуелта а Еспања 2010), Хуан Хосе Кобо (Вуелта а Еспања 2011), Иван Басо (Џиро д’Италиа 2006 & 2010), Микеле Скарпони (Џиро д’Италиа 2011) и Рајдер Хесједал (Џиро д’Италиа 2012).[10][11][12]

Врвен фаворит според многу критичари бил британскиот велосипедист Бредли Вигинс.[13][14] Бројот четири на изданието во 2009 и добиен подиум на Вуелта а Еспања 2011 ја покажал добрата форма во текот на целата сезона со освојувањето на генералните пласмани во значајни етапни трки, како што се Париз-Ница, Тур де Романди и Критериум ду Дофине. Поранешниот велодромски велосипедист се сметал за еден од подобрите специјалисти за хронометри во главната група, а големиот број на хронометарски километри му одат во прилог.

Етапи

[уреди | уреди извор]
Поврзано: Тур де Франс 2012 - пролог до етапа 10 и Тур де Франс 2012 - етапа 11 до етапа 20
Список на етапи[1][2][15][16]
Етапа Датум Движење Должина Вид Победник
П 30 јуни Лиеж – Лиеж 6,1 км поединечен хронометар  Фабијан Канчелара (ШВА)
1 1 јули Лиеж – Серен 198 км рамна етапа  Петер Саган (СВК)
2 2 јули Визе – Турне 207 км рамна етапа  Марк Кевендиш (ВБР)
3 3 јули Орши – Булоњ-сир-Мер 197 км среднопланинска етапа  Петер Саган (СВК)
4 4 јули Абевил – Руан 214 км рамна етапа  Андре Грајпел (ГЕР)
5 5 јули Руан – Сен Кантен 197 км рамна етапа  Андре Грајпел (ГЕР)
6 6 јули Еперне – Мец 210 км рамна етапа  Петер Саган (СВК)
7 7 јули Томблен – Ла Планш де Бел Фил 199 км среднопланинска етапа  Крис Фрум (ВБР)
8 8 јули Белфор – Порентри 154 км среднопланинска етапа  Тибо Пино (ФРА)
9 9 јули Арк-ет-Сенан – Безансон 38 км поединечен хронометар  Бредли Вигинс (ВБР)
10 јули Ден за одмор
10 11 јули Макон – Белгар сир Валсерен 194 км планинска етапа  Тома Веклер (ФРА)
11 12 јули Албервил – Ла Тусуар - Ле Сибел 140 км планинска етапа  Пјер Ролан (ФРА)
12 13 јули Сен Жан де Морен – Аноне/Давезје 220 км среднопланинска етапа  Дејвид Милар (ВБР)
13 14 јули Сен Пол Тру Шато – Кап д’Агд 215 км рамна етапа  Андре Грајпел (ГЕР)
14 15 јули Лиму – Фуа 192 км планинска етапа  Луис Леон Санчес (ШПА)
15 16 јули Саматан – По 160 км рамна етапа  Пјерик Федриго (ФРА)
17 јули Ден за одмор
16 18 јули По – Бањер де Лишон 197 км планинска етапа  Тома Веклер (ФРА)
17 19 јули Бање де Лишон – Пејрагудс 144 км планинска етапа  Алехандро Валверде (ШПА)
18 20 јули Блањак – Брив ла Гајар 215 км рамна етапа  Марк Кевендиш (ВБР)
19 21 јули Бонвал – Шартр 52 км поединечен хронометар  Бредли Вигинс (ВБР)
20 22 јули Рамбује – Париз (Шанзелизе) 130 км рамна етапа  Марк Кевендиш (ВБР)

Пласмани

[уреди | уреди извор]
Четирите носители на маичките на последната етапа: (од лево) Петер Саган, носител на зелената маичка; Марк Кевендиш, светски првак; Бредли Вигинс, победник на генералниот пласман и Тома Веклер, победник во планинскиот пласман

Постојат неколку пласмани на Тур де Франс 2012. Најважниот е генералниот пласман, пресметуван со додавање на завршните времиња на секој велосипедист по секоја етапа. Велосипедистите со најмало вкупно време е водач на трката, на кој му се доделува жолтата маичка; победникот во овој пласман се смета за победник на целиот Тур.[17] Во 2012, не постојат бонус секунди.[18]

Дополнително, тука е бодовниот пласман, кој се наградува со зелената маичка. Во бодовниот пласман, велосипедистите добиваат бодови за завршување меѓу најдобрите во етапата или на средните спринтови. Велосипедистот се најмногу бодови води во пласманот и му се доделува зелената маичка.[17]

Исто така, постои и планински пласман. Организаторите категоризираат одредени искачувања како екстра, прва, втора, трета или четврта категорија; бодови за овој пласман може да освојат првите велосипедисти на некое искачување, со разлика во бодовите на секое категоризирано искачување. Велосипедистите со најмногу бодови води во пласманот и му се доделува точкестата маичка.[17]

Четвртиот поединечен пласман е пласманот за млад возач, кој е награден со белата маичка. Овој пласман се преместува на истиот начин како генералниот пласман, но учествуваат само возачи помлади од 26 години.[17]

За екипниот пласман се додаваат времињата на најдобрите тројца велосипедисти од секоја екипа по секоја етапа; водечка екипа е екипата со најмало вкупно време. Возачите во екипата, кои водат во овој пласман, добиваат жолти броеви на нивните дресови[18] и за првпат во 2012 и жолти кациги.

Наградата за борбеност (исто така именувана како награда за најагресивен возач[18]) е одредена од судиите по секоја етапа.

Етапа Победник Генерален пласман
 Бодовен пласман
 Планински пласман
 Пласман за млад возач
 Тимски пласман
 Награда за борбеност
П Фабијан Канчелара Фабијан Канчелара Фабијан Канчелара недоделена Тиџеј ван Гардерен Тим Скај недоделена
1 Петер Саган Михаел Меркев Никола Еде
2 Марк Кевендиш Петер Саган Антони Ру
3 Петер Саган Михаел Меркев
4 Андре Грајпел Јукија Араширо
5 Андре Грајпел Матје Ладању
6 Петер Саган Дејвид Забриски
7 Крис Фрум Бредли Вигинс Крис Фрум Реин Тарамае Луис Леон Санчес
8 Тибо Пино Фредрик Кесијакоф РадиоШек-Нисан Фредрик Кесијакоф
9 Бредли Вигинс Тиџеј ван Гардерен недоделена
10 Тома Веклер Тома Веклер Тома Веклер
11 Пјер Ролан Фредрик Кесијакоф Пјер Ролан
12 Дејвид Милар Роберт Кишерловски
13 Андре Грајпел Михаел Меркев
14 Луис Леон Санчес Петер Саган
15 Пјерик Федриго Ники Серенсен
16 Тома Веклер Тома Веклер Тома Веклер
17 Алехандро Валверде Алехандро Валверде
18 Марк Кевендиш Александар Винокуров
19 Бредли Вигинс недоделена
20 Марк Кевендиш
На крај Бредли Вигинс Петер Саган Тома Веклер Тиџеј ван Гардерен РадиоШек-Нисан Крис Анкер Серенсен
Забелешки
  • На етапата 1, Бредли Вигинс, кој бил втор во бодовниот пласман, ја носел зелената маичка, бидејќи Фабијан Канчелара (на прво место) ја носел жолтата маичка како водач во генералниот пласман на таа етапа.
  • На етапата 2, Петер Саган, кој бил втор во бодовниот пласман, ја носел зелената маичка, бидејќи Фабијан Канчелара (на прво место) ја носел жолтата маичка како водач во генералниот пласман на таа етапа.

Поредок

[уреди | уреди извор]

Генерален пласман

[уреди | уреди извор]
Возач Екипа Време
1  Бредли Вигинс (ВБР) Тим Скај 87ч 34' 47"
2  Крис Фрум (ВБР) Тим Скај + 3' 21″
3  Винченцо Нибали (ИТА) Ликвигас-Канондејл + 6' 19″
4  Јурген ван ден Брук (БЕЛ) Лото-Белисол + 10' 15″
5  Тиџеј ван Гардерен (САД) Аксент.џобс-Вилемс Веранда + 11' 04″
6  Ајмар Зубелдија (ШПА) РадиоШек-Нисан + 15' 41″
7  Кедел Еванс (АВС) Аксент.џобс-Вилемс Веранда + 15' 49″
8  Пјер Ролан (ФРА) Тим Јуропкар + 16' 26″
9  Јанез Брајкович (СЛО) Астана + 16' 33″
10  Тибо Пино (ФРА) ФДЖ-БигМет + 17' 17″

Бодовен пласман

[уреди | уреди извор]
Возач Екипа Бодови
1  Петер Саган (СВК) Green jersey Ликвигас-Канондејл 421
2  Андре Грајпел (ГЕР) Лото-Белисол 280
3  Метју Гос (АВС) Орика-ГринЕЏ 268
4  Марк Кевендиш (ВБР) Тим Скај 220
5  Едвалд Боасон Хаген (НОР) Тим Скај 160
6  Бредли Вигинс (ВБР) Тим Скај 144
7  Крис Фрум (ВБР) Тим Скај 126
8  Луис Леон Санчес (ШПА) Рабобанк 104
9  Хуан Хосе Аедо (АРГ) Тим Саксо Банк-Тинкоф Банк 102
10  Кедел Еванс (АВС) Аксент.џобс-Вилемс Веранда 100

Планински пласман

[уреди | уреди извор]
Возач Екипа Бодови
1  Тома Веклер (ФРА) Polka-dotted jersey Тим Јуропкар 135
2  Фредрик Кесијакоф (ШВЕ) Астана 123
3  Крис Анкер Серенсен (ДАН) Тим Саксо Банк-Тинкоф Банк 77
4  Пјер Ролан (ФРА) Тим Јуропкар 63
5  Алехандро Валверде (ШПА) Мовистар Тим 51
6  Крис Фрум (ВБР) Тим Скај 48
7  Егои Мартинес (ШПА) Еускалтел-Еускади 43
8  Тибо Пино (ФРА) ФДЖ-БигМет 40
9  Брис Феји (ФРА) Сор-Сожасен 38
10  Даниел Мартин (ИРС) Гармин-Шарп 34

Пласман за млад возач

[уреди | уреди извор]
Возач Екипа Време
1  Тиџеј ван Гардерен (САД) Аксент.џобс-Вилемс Веранда 87ч 45′ 46″
2  Тибо Пино (ФРА) ФДЖ-БигМет + 6' 13″
3  Стевен Краусвајк (ХОЛ) Рабобанк + 1ч 05' 48″
4  Реин Тарамае (ЕСТ) Кофидис + 1ч 16' 32″
5  Горка Изагире (ШПА) Еускалтел-Еускади + 1ч 20' 40″
6  Рафаел Валс (ШПА) Вакансолел-ДКМ + 1ч 26' 37″
7  Петер Саган (СВК) Ликвигас-Канондејл + 1ч 27' 42″
8  Доминик Нерц (ГЕР) Ликвигас-Канондејл + 1ч 31' 08″
9  Едвалд Боасон Хаген (НОР) Тим Скај + 1ч 41' 39″
10  Давиде Малакарне (ИТА) Тим Јуропкар + 1ч 46' 06″

Екипен пласман

[уреди | уреди извор]
Место Екипа Време
1 РадиоШек-Нисан 263ч 12' 01″
2 Тим Скај + 5' 54″
3 Аксент.џобс-Вилемс Веранда + 36' 36″
4 Астана + 43' 35″
5 Ликвигас-Канондејл + 1ч 04' 58″
6 Мовистар Тим + 1ч 08' 19″
7 Тим Јуропкар + 1ч 08' 54"
8 Катјуша + 1ч 12' 49″
9 ФДЖ-БигМет + 1ч 19' 28″
10 Аг2р-Ла Мондијал + 1ч 41' 18″

Галерија на маичките

[уреди | уреди извор]
  • Бредли Вигинс на етапата 19
    Бредли Вигинс на етапата 19
  • Тиџеј ван Гардерен на етапата 19
    Тиџеј ван Гардерен на етапата 19
  • Тома Веклер на етапата 19
    Тома Веклер на етапата 19
  • Петер Саган на етапата 19
    Петер Саган на етапата 19
  • Крис Анкер Серенсен (сино и жолто)
    Крис Анкер Серенсен (сино и жолто)
  • РадиоШек-Нисан-Трек ја предводат групата
    РадиоШек-Нисан-Трек ја предводат групата

Бодови за светската турнеја

[уреди | уреди извор]

Тур де Франс била една од 29. трки во текот на сезоната, кои се бодуваат за Светската турнеја. Бодови освоиле првите 20 возачи во генералниот пласман и првите пет возачи на секоја етапа. Само возачите од UCI ProTour екипите можеле да освојуваат бодови за рангирањето.[19]

Бодови освоени на Тур де Франс[20]
Име Екипа Бодови
 Вигинс, БредлиБредли Вигинс (ВБР) Тим Скај 266
 Фрум, КрисКрис Фрум (ВБР) Тим Скај 206
 Нибали, ВинченцоВинченцо Нибали (ИТА) Ликвигас-Канондејл 128
 ван ден Брук, ЈургенЈурген ван ден Брук (БЕЛ) Лото-Белисол 114
 ван Гардерен, ТиџејТиџеј ван Гардерен (САД) Аксент.џобс-Вилемс Веранда 108
 Еванс, КеделКедел Еванс (АВС) Аксент.џобс-Вилемс Веранда 100
 Саган, ПетерПетер Саган (СВК) Ликвигас-Канондејл 98
 Зубелдија, АјмарАјмар Зубелдија (ШПА) РадиоШек-Нисан 90
 Пино, ТибоТибо Пино (ФРА) ФДЖ-БигМет 84

Првите десет во поединечниот пласман по Тур де Франс[21]
Место Претходно Име Екипа Бодови
1 3  Вигинс, БредлиБредли Вигинс (ВБР) Тим Скај 601
2 1  Родригес, ХоакимХоаким Родригес (ШПА) Катјуша 404
3 4  Нибали, ВинченцоВинченцо Нибали (ИТА) Ликвигас-Канондејл 400
4 2  Бонен, ТомТом Бонен (БЕЛ) Омега Парма-Квик Степ 368
5 5  Саган, ПетерПетер Саган (СВК) Ликвигас-Канондејл 351
6 52  Фрум, КрисКрис Фрум (ВБР) Тим Скај 266
7 6  Санчес, СамуелСамуел Санчес (ШПА) Еускалтел-Еускади 252
8 23  ван ден Брук, ЈургенЈурген ван ден Брук (БЕЛ) Лото-Белисол 237
9 7  Геранс, СајмонСајмон Геранс (АВС) Орика-ГринЕЏ 210
10 15  Валверде, АлехандроАлехандро Валверде (ШПА) Мовистар Тим 201

Награден фонд

[уреди | уреди извор]

Вкупно, околу 3,5 милиони евра биле доделени во текот на трката. Првично, секоја екипа добила 51.243 €, додека секоја екипа, која го завршила Тур со најмалку седум возачи добила по 1.600 евра по возач. Победникот на генералниот пласман добил 450.000 евра, со помали награди за секоја понатамошна позиција, сè до 400 евра за последниот возач.[22]

Награди за секој пласман[22]
Поредок 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. По ден
Генерален 450.000 € 200.000 € 100.000 € 70.000 € 50.000 € 23.000 € 11.500 € 7.600 € 4.500 € 3.800 € 350
Бодовен 25.000 € 15.000 € 10.000 € 4.000 € 3.500 € 3.000 € 2.500 € 2.000 € – 300
Планински 25.000 € 15.000 € 10.000 € 4.000 € 3.500 € 3.000 € 2.500 € 2.000 € – 300
Млад 20.000 € 15.000 € 10.000 € 5.000 – 300
Екипен 50.000 € 30.000 € 20.000 € 12.000 € 8.000 –
Борбен 20.000 € –

Победникот на етапата добивал по 8.000 евра на обична етапа и 10.000 евра за хронометар. Парите постепено се намалувале, па така возачот на 20. место добил 200 евра. Првата личност која минела низ средниот спринт добивал по 1.500 евра. Пари исто така се добивале за поминување на категоризираните искачување, за најдобриот млад возач на секоја етапа, најборбениот возач и најдобрата екипа на етапата.[22]

Награди за етапи и други пласмани[22]
Поредок 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.
Етапа 8.000 € 4.000 € 2.000 € 1.200 € 830 € 780 € 730 € 670 € 650 € 600 €
Среден спринт 1.500 € 1.000 € 500 € –
Искачување екстра кат. 800 € 450 € 300 € –
Искачување прва кат. 650 € 400 € 150 € –
Искачување втора кат. 500 € 250 € –
Искачување трета кат. 300 € –
Искачување четврта кат. 200 € –
Млад 500 € –
Борбен 2.000 € –
Екипа 2.800 € –

Две други специјални награди биле доделени. Првата за преминување на Кол ду Турмале и Кол де ла Кроа де Фер се доделил сувенирот Жак Годе, односно сувенирот Анри Дегранж соодветно. Секоја награда изнесувала 5.000 евра.[22]

Преглед на вкупниот износ на награди добиени по екипа[23]
Место Екипа Износ Поголеми награди
Маички/Награди Етапни победи Првите десет
(или најдобриот надвор од првите 10)
1 Тим Скај 828.840 € 6 1. & 2.
2 Ликвигас-Канондејл 204.110 € 3 3.
3 Лото-Белисол 136.700 € 3 4.
4 Аксент.џобс-Вилемс Веранда 134.190 € 0 5. & 7.
5 РадиоШек-Нисан 125.950 € 1 6.
6 Тим Јуропкар 107.360 €
Сувенир Жак Годе 		3 8.
7 ФДЖ-БигМет 71.470 € 2 10.
8 Астана 70.490 € Сувенир Анри Дегранж 0 9.
9 Тим Саксо Банк-Тинкоф Банк 66.690 € 0 14.
10 Орика-ГринЕЏ 39.440 € 0 72.
11 Рабобанк 39.000 € 1 28.
12 Аг2р-Ла Мондијал 27.770 € 0 12.
13 Гармин-Шарп 26.970 € 1 35.
14 Мовистар Тим 25.120 € 1 18.
15 Еускалтел-Еускади 19.830 € 0 17.
16 Омега Парма-Квик Степ 19.370 € 0 27.
17 Кофидис 18.570 € 0 36.
18 Лампре-ИСД 15.700 € 0 24.
19 Катјуша 12.830 € 0 15.
20 Аргос-Шимано 12.590 € 0 103.
21 Сор-Сожасен 11.480 € 0 21.
22 Вакансолел-ДКМ 9.720 € 0 41.

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 „Провинцијата Лиеж ќе биде домаќин на големото тргнување во 2012“. letour.fr. 2010-10-29. Посетено на 2010-10-29.
  2. ↑ 2,0 2,1 „Тур де Франс 2012 стартува во Лиеж“ (холандски). sporza.be. 2010-10-29. Посетено на 2010-10-29.
  3. ↑ „Le parcours du Tour de France-2012 dévoilé par erreur sur le site d'ASO“. Посетено на 2011-10-11.
  4. ↑ „5 км de chrono en plus“. Посетено на 25 мај 2012.
  5. ↑ „Рутата на Тур де Франс 2012 официјална објавена“. Посетено на 11 октомври 2011.
  6. ↑ Бенсон, Даниел (30 јуни 2012). „Канчелара го освоил прологот на Тур де Франс 2012 во Лиеж“. Cycling News. Future Publishing Limited. Архивирано од изворникот на 2012-07-02. Посетено на 22 јули 2012.
  7. ↑ Вестемајер, Сузан (7 јули 2012). „Фрум доведе до двоен успех за Скај на Ла Планш де Бел Фил“. Cycling News. Future Publishing Limited. Посетено на 22 јули 2012.
  8. ↑ „Избор на екипи за Тур де Франс 2012“. letour.fr. 6 април 2012. Посетено на 6 април 2012.
  9. ↑ „Енди Шлек со фрактура на карлицата нема да учествува на Тур де Франс“. radioshacknissantrek.com. 13 јуни 2012. Посетено на 13 јуни 2012.
  10. ↑ „Кобо ќе вози на Тур и Вуелта во 2012“. cyclingnews.com. 12 јануари 2012. Посетено на 14 јуни 2012.
  11. ↑ „Хесједал на Тур де Франс со мисла за уште победа“. cyclingnews.com. 5 јуни 2012. Посетено на 14 јуни 2012.
  12. ↑ „Скарпони спремен да вози на Тур де Франс“. cyclingnews.com. 19 јуни 2012. Посетено на 23 јуни 2012.
  13. ↑ „Вигинс можеби сè уште не е на врвот, вели Холм“. cyclingnews.com. 13 јуни 2012. Посетено на 14 јуни 2012.
  14. ↑ „Јејтс: Вигинс сè уште не го достигнал врвот“. cyclingnews.com. 13 јуни 2012. Посетено на 14 јуни 2012.
  15. ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2012-06-25. Посетено на 2012-06-26.
  16. ↑ „Тур де Франс 2012 – Рутата“. LeTour.fr. Посетено на 18 октомври 2011.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 Кристијан, Сара (2 јули 2009). „Тур де Франс разоткриен“. RoadCycling.co.nz Ltd. Архивирано од изворникот на 2013-02-09. Посетено на 29 мај 2012.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 „Zoom… 2012“. letour.fr. Amaury Sport Organisation. 2012. Посетено на 29 мај 2012.
  19. ↑ „Бодовна скала – Светски ранкинг на UCI“. Меѓународен велосипедистички сојуз. Посетено на 23 јули 2012.
  20. ↑ „2012 UCI World Ranking Detailed Gained Points“. Меѓународен велосипедистички сојуз. 22 јули 2012. Архивирано од изворникот на 2012-03-16. Посетено на 23 јули 2012.
  21. ↑ „Светски ранкинг на UCI – 2012“. Меѓународен велосипедистички сојуз. 22 јули 2012. Архивирано од изворникот на 2012-04-18. Посетено на 23 јули 2012.
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 „Sporting stakes / rules“. Le Tour. Посетено на 23 јули 2012.
  23. ↑ „Награди на Тур де Франс 2012“. inrng.com. 23 јули 2012. Посетено на 23 јули 2012.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]

Тур Даун Андер • Париз-Ница • Тирено-Адријатико • Милано-Сан Ремо • Волта а Каталуња • E3 Харелбеке • Гент-Вевелгем • Трка околу Фландрија • Трка околу Баскија • Париз-Рубе • Амстел Голд Рејс • Флеш Валон • Лиеж-Бастон-Лиеж • Тур де Романди • Џиро д’Италија • Критериум ди Дофине • Тур де Свис • Тур де Франс • Трка околу Полска • Енеко Тур • Класика де Сан Себастијан • Вуелта а Еспања • Ватенфал Класик • ГП Уест-Франција • ГП Квебек • ГП Монтреал • Џиро ди Ломбардија • Трка околу Пекинг

По година
Пласмани
(„маички“)
Моментални
Генерален
(maillot jaune)
Бодовен
(maillot vert)
Екипен пласман
(classement d'équipes)
Поранешни
Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Тур_де_Франс_2012&oldid=5245692“