Прејди на содржината

Историја на будизмот во Индија

Од Википедија — слободната енциклопедија

Будизмот е религија која потекнува од Бихар, Индија и се основува на учењето на Гаутама Сидарта, кој е познат како Буда. Религијата е во најголем подем за време на владеењето на Мауриската Империја. Будизмот се распространил на две основни традиции; Теравада, која се раширила на исток, а сега е распространета во Југоисточна Азија, и Махајана, која прво се проширила на запад, после на север и на исток подоцна во целата Источна Азија. И двата имаат традиции, кои се распростанети низ целиот свет.

Гаутама Сидарта

[уреди | уреди извор]
Ашока Чакра е староиндиско опишување на Дармачакра (се користи и во хундуизмот). Илустрацијата на Ашока Чакра се користи во индиското знаме.

Гаутама Сидарта бил историски основач на будизмот. Тој е роден како принц Кшатрија во древна Индија околу 560 г. пр. Хр.[1] Во многу Будистички текстови за Буда се вели, дека е потомок на браманот Ангираса.[2][3]

После аскетизмот и медитацијата, Сидарта Гаутама го открива будистичкиот Среден пат.

Пропаѓањето на индискиот будизам

[уреди | уреди извор]

Намалувањето на будизмот е во различен континуитет и од различни причини. Една од причините е силната поткрепа на будизмот од страна на локалните цареви и владетели, кои по нивното пропаѓање, се губела и религијата. Подоцна со големите муслимански освојувања[4], доаѓа до огромно разурнување на храмовите од страна на муслиманите[5].

Влијанието на хиндуизмот

[уреди | уреди извор]

Хиндуизмот станал „поедноставен и позадоволителен пат кон верата за многу обични поклоници“.

Периодот помеѓу 400 и 1000 се забележани видни промени во преминувањето во хиндуизам за сметка на будизмот.[6]

Белата хунска (ефталитска) инвазија

[уреди | уреди извор]
Индија е дом на Тенцин Ѓацо, XIV далај-лама.

Кинеските филозофи патувала во регионот помеѓу 5 и 8 век. Така на пример Факсијан, Ксуанѕанг, И Чинг, Хуеј-шенг и Сунг-Јун, почнуват да пишуваат и говорот за намалувањето на будизмот, особено во почетокот на нападот на Ефталитите.[7]

Турски муслимански конквистадори

[уреди | уреди извор]

Со муслиманските завојувања на Индискиот Потконтинент беше поставено првото големо иконоборство во Јужна Азија.[8] Подоцна со развојот на трговијата со останатиот муслимански свет, голем број од индиските будисти преминале во ислам.

Литература

[уреди | уреди извор]
  • „The Decline of Buddhism in India“. Washington State University. Архивирано од изворникот на 2006-09-08. Посетено на 2006-12-23.
  • Dhammika, S. (1993). The Edicts of King Ashoka. Kandy, Sri Lanka: Buddhist Publication Society. ISBN 955-24-0104-6.
  • Promsak Jermsawatdi, "Thai Art with Indian influence", 2003, Abhinav Publications, ISBN 81-7017-090-7
  • Doniger, Wendy (2000). Merriam-Webster Encyclopedia of World Religions. Encyclopedia Britanica. стр. 1378. ISBN 0-87779-044-2.
  • Charles (EDT) Willemen, Bart Dessein, Collett Cox, "Sarvastivada Buddhist Scholastism", 1998, Brill Academic Publishers
  • Ashok Kumar Anand, "Buddhism in India", 1996, Gyan Books, ISBN 81-212-0506-9
  • André Wink, "Al-Hind, the Making of the Indo-Islamic World", 2004, BRILL, ISBN 90041023
  1. Индија од Стенли Волперт (стр. 32)
  2. Животот на Буда, од Едуард Џозеф Томас, првообјавени во 1927
  3. Стр. 22Животот на Будаод Џ. Едуард Томас
  4. Merriam-Webster, pg. 155–157
  5. „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2006-09-08. Посетено на 2008-10-24.
  6. Онлајн BBC News: Религија и етика - хиндуизам
  7. Меријам-Вебстер, PG. 155-157
  8. Леви, Роберт I. Mesocosm: Хиндуизам и Организацијата на традиционалното Њу вор Сити во Непал. Berkeley: Универзитет на Калифорнија, 1990 година.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]