Прејди на содржината

Крива Јабука

Координати: 42°4′9″N 22°12′17″E / 42.06917° СГШ; 22.20472° ИГД / 42.06917; 22.20472
Од Википедија — слободната енциклопедија
Преработка од 12:23, 7 мај 2024; направена од Bjankuloski06 (разговор | придонеси) (Создадена страница со: {{Инфокутија за село во Република Македонија | име= Крива Јабука | слика= | опис= | општина = {{општинскигрб|Општина Кратово}} | регион = {{грб|Североисточен Регион}} | област = Осогово | население=нема | година= | поштенски број= | повикувачки бро...)
(разл) ← Претходна преработка | Последна преработка (разл) | Следна преработка → (разл)
Крива Јабука
Крива Јабука во рамките на Македонија
Крива Јабука
Местоположба на Крива Јабука во Македонија
Крива Јабука на карта

Карта

Координати 42°4′9″N 22°12′17″E / 42.06917° СГШ; 22.20472° ИГД / 42.06917; 22.20472
Регион  Североисточен
Општина  Кратово
Област Осогово
Население нема жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 14013

Крива Јабука — историско село на територијата на Општина Кратово, денес во атарот на градот Каратово.

Географија

Селото се наоѓало југозападно од Кратово, во јужното подножје на Осоговските Планини. Било сочинето од две маала — Горна Крива Јабука и Долна Крива Јабука.[2]

Историја

Во XIX век Крива Јабука било мало македонско село во Кратовска каза. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Крива Јабука имала 25 жители, сите Македонци христијани.[3][4]

Целото население на селото било под врховенството на Бугарската егзархија. По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев (La Macédoine et sa Population Chrétienne) во 1905 г. Крива Јаб’лка (Kriva Yabalka) имало 16 Македонци, сите под Егзархијата.[5]

Личности

  • Пане Иванов (? – 25 мај 1925) — револуционер, деец на ВМРО[6]

Наводи

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. По топографска карта М1:50 000, издание 1980-1985 „Генеральный штаб“
  3. Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  4. Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 223. ISBN 954430424X.
  5. Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 130–131.
  6. Михайловъ, Иванъ (1967). Спомени, томъ III. Освободителна борба 1924 – 1934 г. (PDF). Louvain, Belgium: A. Rosseels Printing Co. стр. 935. no-break space character во |title= во положба 44 (help) </noinclude>