Преглед на кодот на Војнуци

{{Infobox military unit
|unit_name=Војнуци
|image=
|caption=
|dates=14-16 век
|allegiance=[[Отоманско Царство]]
|branch=
|type=Христијанска [[помошна сила]]
|role=Пешадија
|size=
|command_structure=
|garrison=
|garrison_label=
|equipment=
|equipment_label=
|battles=
|battle_honours=
|disbanded=
}}
{{Војска на Отоманското Царство}}
'''Војнуци''' — членови на привилегираната<ref>{{Наведена книга|author=Ömer Turan|title=The Turkish minority in Bulgaria, 1878-1908|url=https://books.google.com/books?id=4z5pAAAAMAAJ|accessdate=10 March 2013|year=1998|publisher=Türk Tarih Kurumu Basımevi|isbn=978-975-16-0955-7|page=26}}</ref> [[Отоманско Царство|отоманска]] воена социјална класа која се состоела од немуслиманско население. Оваа единица била основана во 1370-тите или 1380-тите. Специјалниот статус со кој тие биле наградувани за вршење воена служба се состоел во стекнување и уживање на бесплатно наследство, ослободување од данок и припаѓање на воената класа. Војниците по потекло биле [[Словени]]<ref name="KirályRothenberg1989">{{Наведена книга
 |author-link1=Béla K. Király |first1=Béla Kalman |last1=Király
 |author2-link=Gunther E. Rothenberg |first2=Gunther Erich |last2=Rothenberg
 |title=War and Society in East Central Europe: The fall of medieval kingdom of Hungary: Mohacs 1526-Buda 1541
 |url=https://books.google.com/books?id=KmTfAAAAMAAJ |accessdate=11 March 2013
 |year=1989  |lccn=88-62290 |isbn=978-0-88033-152-4 |page=275
 |publisher=Brooklyn College Press : distributed by Columbia University Press
 |quote=Voynuk: non-Muslim (usually Slavic) auxiliary in Ottoman service.}}</ref>, од [[Отоманска Бугарија|Бугарија]], [[Отоманска Македонија|Македонија]], [[Тесалија]], јужна [[Отоманска Србија|Србија]] и [[Отоманска Босна и Херцеговина|Босна]]<ref name="ABC-CLIO">{{Наведена книга|author1=Mesut Uyar|author2=Edward J. Erickson|title=A Military History of the Ottomans: From Osman to Atatürk|url=https://books.google.com/books?id=JgfNBKHG7S8C&pg=PA64|accessdate=10 March 2013|date=23 September 2009|publisher=ABC-CLIO|isbn=978-0-275-98876-0|pages=64}}</ref><ref name="OlsenGray2011">{{Наведена книга|author1=John Andreas Olsen|author2=Colin S. Gray|title=The Practice of Strategy: From Alexander the Great to the Present|url=https://books.google.com/books?id=i2K979ED7CwC&pg=PA116|accessdate=10 March 2013|date=27 October 2011|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-960863-8|page=116}}</ref>, но имало и од [[Влашка]]<ref name="Kursar">{{Наведена книга|author=Vjeran Kursar|title=OTAM, 34/Güz 2013, 115-161: Being an Ottoman Vlach: On Vlach Identity (Ies), Role and Status in Western Parts of the Ottoman Balkans (15th-18th Centuries). ''Bir Osmanlı Eflakı Olmak: Osmanlı Balkanlarının Batı Bölgelerinde Eflak Kimliği, Görevi ve Vaziyetine Dair (15.-18. Yüzyıllar)''|pages=143–144|year=|publisher=OTAM, Ankara Üniversitesi}}</ref>. Тие припаѓале на Војнук-санџаците, кои не биле територијална единица како другите санџаци, туку специјална организациска единица на [[Отоманско Царство|Отоманското Царство]]. Војнуците биле лесни оклопни луѓе, кои оделе на служба и воени походи на коњи, вооружени биле со копје, штитови и оклоп. Тие секогаш носеле исклучиво црни костуми.

Редот на војнуците постоел уште во времето на [[Србија во средниот век|српската средновековна држава]]<ref name="Österreichische Osthefte">{{Наведена книга|author=Tatjana Katić|title=Österreichische Osthefte|url=https://books.google.com/books?id=XB83xFA-tQ4C&pg=PA148|accessdate=10 March 2013|year=2005|publisher=LIT Verlag Münster|isbn=978-3-8258-9539-6|page=148}}</ref>, а истиот бил преземен во османлискиот систем за време на реформите на беглебегот Тимурташ-паша, за време на владеењето на султанот [[Мурат II]], веднаш по [[Маричка битка|Маричката битка]]. Тие првично биле членови на постојното балканско благородништво кои им се придружило на [[Османлии]]те во 14 век и им било дозволено да ги задржат своите имоти затоа што Османлиите редовно инкорпорирале пред-отомански воени групи, вклучително и војнуци, во свој систем во раниот период на османлиската експанзија по ред да ги постигнат своите нови освојувања полесно<ref name="ÇiçekKuran2000">{{Наведена книга|author1=Kemal Çiçek|author2=Ercüment Kuran|author3=Nejat Göyünç|author4=İlber Ortaylı|title=Great Ottoman Turkish civilization|url=https://books.google.com/books?id=ZRpXAAAAYAAJ|accessdate=11 March 2013|year=2000|publisher=Yeni Türkiye|quote=Again like the martoloses, the voynuks were originally those members of the old Balkan feudal nobility who threw in their lot with the Ottomans during the fourteenth century. They were subsequently allowed to keep all or part of their feudal}}</ref><ref name="İnalcık1997">{{Наведена книга|author=Halil İnalcık|authorlink=Halil İnalcık|title=1300 - 1600|url=https://books.google.com/books?id=1j-AtkBmn78C&pg=PA17|accessdate=10 March 2013|year=1997|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-0-521-57456-3|page=17|quote= in the early period often incorporated into their own system pre- Ottoman military groups called proniar, voynuk (voynik), martolos, etc.}}</ref>.

Најмалата воена формација била 1 „копје“ составена од војнуци и 2 [[јамак|јамаци]] (обично негови роднини), од кои сите тројца биле должни да служат. Најнискиот старешина бил познат како лагатор, а тоа бил највисокиот можен ранг за христијаните. Војнуците како воена формација биле делени на војнуци војници и војнуци џебелии.

== Наводи ==
{{наводи}}

[[Категорија:Отомански христијани]]
[[Категорија:Воени единици на Отоманското Царство]]
[[Категорија:Општествени класи во Отоманското Царство]]
[[Категорија:Зборови што ги нема во ТРМЈ]]