wouf
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]wouf m /wɒ́u̯f/
- (bieëster) Canis lupus: e roufdeer oete femielje vanne hónjsechtige
- e brökske hel gewore snoter inne naas, det meis misselik is
- Raod
Beteikenis [1] wuuert allewiel ummertoe mieë vervange door wolf; det is bie beteikenis [2] neet 't geval.
- Aafbraeking
- wouf
- Variaasje
- Aafleijinge
- Wolfsberg, wölvere, wouve, wuive
- geldjwouf, kaorewouf, praeriewouf, tandjwouf, waerwouf, waeswouf
- Woufkoel, woufraam, woufroeas, woufshaor, woufsklaw, woufsvach
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Es mit Vrouw-Leechtemès de zón óngere mès oppen altjaor sjientj, blief de wouf nag zès waeken in zien haol: 'nen aje waerspreuk: es ane veurwaerd van zón oppen altjaor óngere mès op Vrouw-Leechtemès voldaon wuuert blief 't nag veur zès waeke lang wintjers waer.
- trögkgaon wie 'ne wouf inne aerd: hieël flot trögkgaon (?), hieël flot eweggaon
- vraete wie 'ne wouf: ónmäötig väöl aete
- Waem wiltj toese: 'n pups taengen 'ne wouf! = wuuert door kinjer gezag wen die meine "vies" te doon.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | wouf | wölf | ||
IPA | /wɒ́u̯f/ | /wɒ́u̯v/ | /wœ̀l̥f/ | /wœ̀lv/ | |
dim. | sjrif | wölfke | wölfken | wölfkes | |
IPA | /wœ̀l̥fkʲe/ | /wœ̀l̥fkʲen/ | /wœ̀l̥fkʲes/ | /wœ̀l̥fkʲez/ | |
dat. | sjrif | wouf | wölf | ||
IPA | /wɒ̀u̯f/ | /wɒ̀u̯v/ | /wœ̀l̥f/ | /wœ̀lv/ |
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | wouf | wuif | ||
IPA | /wɒ́u̯f/ | /wɒ́u̯v/ | /wœ̀i̯f/ | /wœ̀i̯v/ | |
dim. | sjrif | wuifke | wuifken | wuifkes | |
IPA | /wœ̀i̯fkʲe/ | /wœ̀i̯fkʲen/ | /wœ̀i̯fkʲes/ | /wœ̀i̯fkʲez/ | |
dat. | sjrif | wouf | wuif | ||
IPA | /wɒ̀u̯f/ | /wɒ̀u̯v/ | /wœ̀i̯f/ | /wœ̀i̯v/ |
- Raod
Bakkes guuef 't mieëvaad wölf allein op veure vorm wolf; dinkelik is de óntwikkeling van 't mieëvaad es volg gegange: wölf > wuif > wölf (idem veuren diminutief).
In anger spraoke
[bewirk][1]
Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]wouf m /wɒ́u̯f/
- 'n flotte, vaegendje bewaeging veur traonen oete ouge te wrieve
- Aafbraeking
- wouf
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | wouf | wuif | ||
IPA | /wɒ́u̯f/ | /wɒ́u̯v/ | /wœ̀i̯f/ | /wœ̀i̯v/ | |
dim. | sjrif | wölfke | wölfken | wölfkes | |
IPA | /wœ̀l̥fkʲe/ | /wœ̀l̥fkʲen/ | /wœ̀l̥fkʲes/ | /wœ̀l̥fkʲez/ | |
dat. | sjrif | wouf | wuif | ||
IPA | /wɒ́u̯f/ | /wɒ́u̯v/ | /wœ̀i̯f/ | /wœ̀i̯v/ |
Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]wouf /wɒ̀u̯f/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van wouve
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van wouve
- (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van wouve
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van wouve
- (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van wouve
- Aafbraeking
- wouf
- Variaasje
- [5] wouftj
Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]wouf /wɒ̀u̯f/
- (neet-lemma) vorm innen datief van wouf
- Aafbraeking
- wouf