Naar inhoud springen

wegsjaffe

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

wegsjaffe (Nederlands: verwijderen, doen verdwijnen)

Varrejasie
Verveuging

sjaf weg, sjafde weg, weggesjaf

Wirkwaord

[bewirk]

zich wegsjaffe (Nederlands: ervandoor gaan, uit de voeten maken)

Varrejasie
Verveuging

sjaf weg, sjafde weg, weggesjaf


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich sjaf get weg mer ich sjaf get weg det ich get wegsjaf ich höb get weggesjaf
IPA /ɪç ʃaf çæt 'wæç/ /mær‿ɪ̽ç ʃaf çæt 'wæç/ /dæd‿ɪ̽ç çæt 'wæçʃaf/ /ɪç‿œ̽b̥ çæt wæɣ̊əʃaf/

wegsjaffe /wæçʃafə/

  1. (euvergenkelik) d'n inhaad of gegaeves van get ewegdoon, get laote verdwiene
  2. (óneuvergenkelik) (reflexief) zich oete veut make
Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking
  • weg-sjaf-fe
Variaasje
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif wegsjaf wegsjafs wegsjaf wegsjaffe wegsjaffen wegsjaf wegsjaffe wegsjaffen wegsjaffendj
IPA /wæçʃaf/ /wæçʃav/ /wæçʃafs/ /wæçʃavz/ /wæçʃaf/ /wæçʃav/ /wæçʃafə/ /wæçʃafən/ /wæçʃaf/ /wæçʃav/ /wæçʃafə/ /wæçʃafən/ /wæçʃafəɲɟ/
vergangen tied sjrif wegsjafdje wegsjafdjen wegsjafdjes wegsjafdje wegsjafdjen wegsjafdje wegsjafdjen wegsjafdje wegsjafdjen wegsjafdje wegsjafdjen weggesjaf
IPA /wæçʃavɟə/ /wæçʃavɟən/ /wæçʃavɟəs/ /wæçʃavɟəz/ /wæçʃavɟə/ /wæçʃavɟən/ /wæçʃavɟə/ /wæçʃavɟən/ /wæçʃavɟə/ /wæçʃavɟən/ /wæçʃavɟə/ /wæçʃavɟən/ /wæɣ̊əʃaf/ /wæɣ̊əʃav/
gebi-jjendje wies sjrif sjaf weg! sjaffe-v'r weg sjaftj weg!
sjaf weg!
IPA /ʃaf wæç/ /ʃaf wæʝ/ /ʃafəvər wæç/ /ʃafəvər wæʝ/ /ʃafc wæç/
/ʃaf wæç/
/ʃafc wæʝ/
/ʃaf wæʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif wegsjaffe wegsjaffen weggesjaf ó wegsjaffe wegsjaffen wegsjaffentaere wegsjaffentaeren weggesjaffe weggesjaffen
IPA /wæçʃafə/ /wæçʃafən/ /wæɣ̊əʃaf/ /wæɣ̊əʃav/ /wæçʃafə/ /wæçʃafən/ /wæçʃafən̥'tɛ̀:re/ /wæçʃafən̥'tɛ̀:ren/ /wæɣ̊əʃafə/ /wæɣ̊əʃafən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wegsjaffe ó /wæçʃafə/

  1. (gerundium) gerundium II van wegsjaffe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • weg-sjaf-fe

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wegsjaffe wegsjaffen
IPA /wæçʃafə/ /wæçʃafən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wegsjaffe wegsjaffen
IPA /wæçʃafə/ /wæçʃafən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wegsjaffe /wæçʃafə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegsjaffe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegsjaffe
Aafbraeking
  • weg-sjaf-fe