Naar inhoud springen

vogel

Van Wiktionary
Zuuch ouch: Vogel.

'ne vogel [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vogel m /vó:ɣəl/

  1. (bieëster) (veugel) Aves: e gewirveldj bieës mit twieë vleugele, twieë puuet, 'ne snavel en e lief det mit vaeren is bedèk; 't plantj zich wiejer door eier te ligke
  2. 't doelwit bie 't keuningssjete
    Waem de vogel aafsjuutj, wuuert de keuning vanne sjötterie.
Aafbraeking
  • vo-gel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Dae vogel geit neet op (aksent op dae): 't Zal neet gebeure wie d'n angere wiltj.
  • de vogel aaf höbbe (naodrök op aaf):
    1. bie 't vogelsjete vanne sjötterie winne
    2. (euverdrechtelik) plezeer höbbe (e sjötterswaord)
  • 'n naas wie 'ne vogel: 'n groeate, häökse naas
  • de vogel sjete
  • emes verzorge wie e veugelken in e kuuetje: emes hieël good verzorge
  • opgepas waere wie e veugelken in e kuuetje: hieël good verzorg waere
  • Veugelkes die vreug fluite, griep de kat: Wens te te vreug oppen daag bliej bös, kieërt det taenge dich.
  • 'ne vraemdje vogel zeen: emes zeen dae me neet kan begriepe, emes zeen dae me neet kan doorgrunje
  • 'ne vreuge vogel zeen: emes zeen dae ummer vreug opsteit
  • zoea vrie wie e veugelke: gans vrie, vol vrieheid genetendj

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vogel veugel
IPA /vó:ɣəl/ /vǿ:ɣəl/
dim. sjrif veugelke veugelken veugelkes
IPA /vǿ:ɣə̽l̥kə/ /vǿ:ɣə̽l̥kən/ /vǿ:ɣə̽l̥kəs/ /vǿ:ɣə̽l̥kəz/
dat. sjrif vogel veugel
IPA /vó:ɣəl/ /vǿ:ɣəl/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: voegel


Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

de Vogel m /vó:ɣəl/

  1. (eigenaam) Café Le Village; Biej de Vogel
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Vogel" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Vogel

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Vogel
IPA /vó:ɣəl/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Vogel
IPA /vó:ɣəl/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

vogel /vó:ɣəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van vogele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van vogele
Aafbraeking
  • vo-gel