Naar inhoud springen

roum

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

roum v /rɒ̀u̯m/

  1. (aeteswaar) 't vèt deil vanne mèlk waat gebroek wuuert veur bótter van te make
  2. (aeteswaar) mit sókker toegeveugdje [1], gebroek bie baksele
Raod

't Waord roum haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie saorte roum of mirke roum.

Aafbraeking
  • roum
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Es de kuuj net gemólke zeen zuus te de roum nag oppe mèlk drieve.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif roum
IPA /rɒ̀u̯m/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

roum ... aaf /rɒ̀u̯m/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aafroume (in houfzats)
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van aafroume
Aafbraeking
  • roum
Variaasje