rietje
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]rietje ó /rice/
- 'n hulpmiddel (meis van plestiek) inne vorm van e dun buuske wodoor me 'n vlujstóf kan opzuge, veur zich get te drinke
- Doe bös gek. Doe kóns toch gei beer drinke door e rietje?
- Aafbraeking
- riet-je
- Verwantje wäörd
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | rietje | rietjen | rietjes | |
IPA | /rice/ | /ricen/ | /rices/ | /ricez/ | |
dim. | sjrif | — | — | ||
IPA | — | — | |||
dat. | sjrif | rietje | rietjen | rietjes | |
IPA | /rice/ | /ricen/ | /rices/ | /ricez/ |
In anger spraoke
[bewirk]
|