Naar inhoud springen

kaetel

Van Wiktionary

'ne kaetel [2]
'ne kaetel [3]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kaetel m /kɛ́:tel/

  1. e meis róndj metaalvaat det gesjik is veur ónger drök gezatj te waere
  2. e geslaote metaalvaat worin stoum gemaak wuuert
  3. 'n ajerwèts kèlle, döks van bróns, det baoven 't vuur gehange woort
  4. (synoniem) anger waord veur kèlle
  5. (synoniem) anger waord veur fluitkaetel
  6. (synoniem) anger waord veur gaaskaetel
Raod

De beteikenis "kèlle" is betrèkkelik nuuj.

Aafbraeking
  • kae-tel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • De pot verwietj de kaetel det t'r zwart is: wuuert gebroek wen 't verwiet det emes maak ouch van toepassing is op 'm zelf.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 176.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kaetel kaetele kaetelen
IPA /kɛ́:tel/ /kɛ́:te̽le/ /kɛ́:te̽len/
dim. sjrif kaetelke kaetelken kaetelkes
IPA /kɛ́:te̽l̥kʲe/ /kɛ́:te̽l̥kʲen/ /kɛ́:te̽l̥kʲes/ /kɛ́:te̽l̥kʲez/
dat. sjrif kaetel kaetele kaetelen
IPA /kɛ́:tel/ /kɛ́:te̽le/ /kɛ́:te̽len/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[3]