Naar inhoud springen

flotte

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

flotte (Nederlands: vlotten, opschieten)

Sinneniem
Verveuging

flot, flotde, geflot


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

flotte m /fl̥ɒtə/

  1. emes dae flot is of kump, emes dae get flot duit
  2. get det flot gebeurd is
    Det waas 'ne flotte; normaal mót ich väöl langer wachte.
  3. (synoniem) anger waord veur boekloup
Aafbraeking
  • flot-te
Samestèlling
Zagswies
  • ane flotte zeen: boekloup höbbe, ane sjieterie zeen
    Es se-n ane flotte bös, mós se beginne mit besjute te aete.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 123.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif flotte flotten flotte flotten
IPA /fl̥ɒtə/ /fl̥ɒtən/ /fl̥ɒtə/ /fl̥ɒtən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif flotte flotten flotte flotten
IPA /fl̥ɒtə/ /fl̥ɒtən/ /fl̥ɒtə/ /fl̥ɒtən/

In anger spraoke

[bewirk]

[3]

bewirk


Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

flotte /fl̥ɒtə/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van flot
  2. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van flot
  3. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van flot
Aafbraeking
  • flot-te

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

flotte /fl̥ɒtə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van flotte
Aafbraeking
  • flot-te