Jump to content

ventibus

E Victionario

Discretiva

ventibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
ventibus casus dativus pluralis substantivi ventus (ventūs)
ventibus casus ablativus pluralis substantivi ventus (ventūs)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈwentibus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ven·ti·bus — morphologica: vent-ibus

Usus

[+/-]
Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Verum qui fide digniores sunt dicunt hunc inter altissimos montes tam continentis quam insule nunc huc nunc illuc assiduis et impetuosis ventibus ac montibus propriis adeo temere rapi ut non nunquam ex altissimo monte videatur deici preceps, et in flexuosis revolutus procellis tam vasto absque intermissione agitatur impulsu ut nulla in eo navigiis statio tuta sit. —De montibus lacubus fluminibus stagnis et paludibus et de nominibus maris Joannis Boccatii (1313-1375). [4] - EURIPUS