secanda
Discretiva
secanda dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]secanda
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
secanda | casus nominativus singularis · genus femininum | gerundivi secandus |
secanda | casus vocativus singularis · genus femininum | gerundivi secandus |
secanda | casus nominativus pluralis · genus neutrum | gerundivi secandus |
secanda | casus accusativus pluralis · genus neutrum | gerundivi secandus |
secanda | casus vocativus pluralis · genus neutrum | gerundivi secandus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /seˈkanda/ (classice) - Syllabificatio phonetica: se·can·da — morphologica: sec-and-a
secandā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
secandā | casus ablativus singularis · genus femininum | gerundivi secandus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /seˈkandaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: se·can·dā — morphologica: sec-and-a
Loci
[+/-]Aulus Cornelius Celsus 30 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- Omnia derassa ante si capillis conteguntur, per medium oportet incidi: sed steatomatis tunica quoque secanda est, ut effundatur quicquid intus coit, quia non facile a cute et subiecta carne ea separatur: in ceteris ipsa tunica inviolata servanda est. —De Medicina Celsi [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, VI. [[3] ] — secanda
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: secanda.