Jump to content

quaerendus

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kwae̯ˈrendus/(classice)
Syllabificatio phonetica: quae·ren·dus — morphologica: quaer-end-us

Notatio

[+/-]
Latine: quaerō (quaerere)

Gerundivum

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
quaerendus
passiva gerundivum­ nominativo quaerō (quaerere)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. quaerendus quaerenda quaerendum nom. quaerendī quaerendae quaerenda
gen. quaerendī quaerendae quaerendī gen. quaerendōrum quaerendārum quaerendōrum
dat. quaerendō quaerendae quaerendō dat. quaerendīs quaerendīs quaerendīs
acc. quaerendum quaerendam quaerendum acc. quaerendōs quaerendās quaerenda
abl. quaerendō quaerendā quaerendō abl. quaerendīs quaerendīs quaerendīs
voc. quaerende quaerenda quaerendum voc. quaerendī quaerendae quaerenda

Loci

[+/-]
Gaius Valerius Catullus -87…-54Lucius Annaeus Seneca -3/+65 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

class.

  • “primum igitur, virgo quod fertur tradita nobis,
falsum est. non illam vir prior attigerit,
languidior tenera cui pendens sicula beta
nunquam se mediam sustulit ad tunicam:
sed pater illius gnati violasse cubile
dicitur et miseram conscelerasse domum,
sive quod impia mens caeco flagrabat amore,
seu quod iners sterili semine natus erat
et quaerendus is unde foret nervosius illud
quod posset zonam solvere virgineam.” —Carmina Catulli [1][2]

class.

  • Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse. Ipse enim aversissimus ab istis prodigiis sum; si quando fatuo delectari volo, non est mihi longe quaerendus; me rideo. Haec fatua subito desiit videre. Incredibilem rem tibi narro, sed veram: nescit esse se caecam. Subinde paedagogum suum rogat ut migret. Ait domum tenebricosam esse. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

saec. I.

  • semen ad vetera pectoris vitia datur potui et ad vulvas cum vino et pipere, menses adiuvat, podagris inlinitur cum aerina farina, purgat etiam lentigines et quae excalfacienda sint aut cum sudor quaerendus inlitum, item convulsis. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 67. de ianua moechae cuiusdam, versus 27 — quaerendus (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: quaerendus.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 5. 50, versus [2] — quaerendus
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIV, cap. 59, [100] — quaerendus