Jump to content

plorem

E Victionario

Discretiva

plorem dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
plōrem prima singularis praesens activa coniunctivus plōrō (plōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈploːrem/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rem — morphologica: plor-em

Loci

[+/-]
Quintus Horatius Flaccus -65/-8
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • an quae movere cereas imagines,
ut ipse nosti curiosus, et polo
deripere lunam vocibus possim meis,
possim crematos excitare mortuos
desiderique temperare pocula,
plorem artis in te nil agentis exitus? —Epodon liber Q. Horatii Flacci [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Horatius Flaccus - Epodon liber. (Bibliotheca Augustana): Epodos XVII. Versus 81  — plorem
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: plorem.