jure

Discretiva

jure dictio est in variis linguis:

• Anglica Media: jure
• Borôro: jure

Dictiones similes

• Francogallice: juré
• Latine: iure

Formae affines

Dacoromane

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
jure	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	jura
jure	tertia pluralis	praesens	activa	coniunctivus	jura

Appellatio pronuntiatusque

API: /ʒure/

Syllabificatio phonetica: ju·re — morphologica: jur-e

Francogallice

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
jure	prima singularis	praesens	activa	indicativus	jurer
jure	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	jurer
jure	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	jurer
jure	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	jurer
jure	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	jurer

Appellatio pronuntiatusque

API: [ʒyʁ]

Syllabificatio phonetica: jure — morphologica: jur-e

Hispanice

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
jure	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	jurar
jure	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	jurar
jure	tertia singularis	praesens	activa	imperativus	jurar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈxu.ɾe]

Syllabificatio phonetica: ju·re — morphologica: jur-e

Lusitane

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
jure	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	jurar
jure	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	jurar
jure	tertia singularis	praesens	affirmativa	imperativus	jurar
jure	tertia singularis	praesens	negativa	imperativus	jurar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈʒu.ɾɨ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: ju·re — morphologica: jur-e