Jump to content

iron

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]

Notatio

[+/-]
= Anglica Media  iren 
= Anglica Antiqua  íren 
← Protogermanice *īsarno-

Ab origine a radice Protindoeuropaea *eis-ira”, fortasse via una lingua Celtica.

Nomen substantivum

[+/-]

iron (materiale; pl: irons)

  1. ferrum (-i, n.) || √ Elementum 26; symbolus: Fe
  2. Ferrum ut ferramentum, praesertim:
    1. Ferrum levigatorium vestimenti.
  3. (pluraliter) Manicae, pedicae; compes.
  4. Fortitudo; potestas; inflexibilitas.

Nomen adiectivum

[+/-]

iron

  1. ferreus (-a, -um)
  2. Color ferreus.
  3. Quam ferrum in fortitudine, stabilitate, etc.

Dictiones collatae

[+/-]
Systema Periodicum Anglicum
H
He
Li Be
B C N O F Ne
Na Mg
Al Si P S Cl Ar
K Ca
Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr
Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra **
Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og

* La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb
** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Dictiones derivatae

[+/-]

Collocationes

Partes principales
praes. III.sg. irons
part. praes. ironing
praet. ironed
part. praet. ironed

Notatio

[+/-]

“Ferrum adhibere,” ab  iron  nomine.

Verbum transitivum

[+/-]

iron

  1. levigo (-are, -avi, -atum) || Ferro levigare (e.g. vestimenta).
  2. compedio (-ire, —, -itum) || Ponere in compedes.

Formae affines

[+/-]