Discretiva
|
induxissem dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| indūxissem
|
prima singularis
|
plusquam perfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
indūcō (indūcere)
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: in·dū·xis·sem — morphologica: in-dux-issem
saec. XXI. (Biblia Sacra iuxta Vulgatam Clementinam. Vetus Testamentum. Liber Ezechiel. Caput 20, [28].)
- Quam ob rem loquere ad domum Israel, fili hominis, et dices ad eos: Haec dicit Dominus Deus: Adhuc et in hoc blasphemaverunt me patres vestri, cum sprevissent me contemnentes, et induxissem eos in terram super quam levavi manum meam ut darem eis: viderunt omnem collem excelsum, et omne lignum nemorosum, et immolaverunt ibi victimas suas, et dederunt ibi irritationem oblationis suae, et posuerunt ibi odorem suavitatis suae, et libaverunt libationes suas.
