Jump to content

gerendi

E Victionario

Discretiva

gerendi dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
gerendī
activa gerundium­ genitivo gerō (gerere)
Forma Modus flexurae originis
gerendī casus genitivus singularis · genus masculinum gerundivi gerendus
gerendī casus genitivus singularis · genus neutrum gerundivi gerendus
gerendī casus nominativus pluralis · genus masculinum gerundivi gerendus
gerendī casus vocativus pluralis · genus masculinum gerundivi gerendus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /geˈren.diː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ren·dī — morphologica: ger-end-i

Formae aliae

[+/-]

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus
23–79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Ceteris animantibus statum et pariendi et partus gerendi tempus est; homo toto anno et incerto gignitur spatio, alius septimo mense, alius octavo et usque ad initia undecimi. ante septimum mensem haut umquam vitalis est. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 4, [38] — gerendi
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: gerendi.