Jump to content

duplandus

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /duˈplandus/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plan·dus — morphologica: dupl-and-us

Notatio

[+/-]
← Latineduplō (duplāre)

Gerundivum

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
duplandus
passiva gerundivum­ nominativo duplō (duplāre)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. duplandus duplanda duplandum nom. duplandī duplandae duplanda
gen. duplandī duplandae duplandī gen. duplandōrum duplandārum duplandōrum
dat. duplandō duplandae duplandō dat. duplandīs duplandīs duplandīs
acc. duplandum duplandam duplandum acc. duplandōs duplandās duplanda
abl. duplandō duplandā duplandō abl. duplandīs duplandīs duplandīs
voc. duplande duplanda duplandum voc. duplandī duplandae duplanda

Usus

[+/-]

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

  • Si impar, ab ultima; et, ut breviter dicatur, incipiendum est a figura posita in ultimo loco impari; sub ultima igitur figura in impari loco posita, inveniendus est quidam digitus, qui ductus in se deleat totum sibi suprapositum respectu sui vel inquantum vicinius potest; tali igitur invento, ducto digito et a superiori subtracto, duplandus est ille digitus, et duplatum ponendum est sub proxima superioris versus dextram et eius duplum sub illo. —Tractatus de arte numerandi Iohannis de Sacrobosco (ca. 1195-1256). X. — Extractio radicum in quadratis.