Jump to content

diruendos

E Victionario

Discretiva

diruendos dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dīruendōs casus accusativus pluralis · genus masculinum gerundivi dīruendus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /diːruˈendoːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·ru·en·dōs — morphologica: di-ru-end-os

Usus

[+/-]
Latinitas mediaevalis

saec. XIV.

  • Omnes vero habitatores illius civitatis nemine reservato fuerunt diro Tatarorum gladio interempti. Fostea quidem muros civitatis funditus diruerunt utin regressu eorum nullum forte obstaculum invenirent. Ipsa civitas Alexandreta fuit antiquitus nominata sed hodie appellatur ab illis qui degunt in illa patria Porta ferri. Cumque Tartari moram traherent ad diruendos muros illius civitatis fama introivit regnum Georgie de ipsorum adventu. —Flos historiarum terrae orientis Haytoni Armeni († c.1310). Liber III. Caput IX. De Hoccota Can secundo imperatore Tatarorum qualiter ad occupandam terram Asye.