Jump to content

diem

E Victionario

Discretiva

diem dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
diem casus accusativus singularis substantivi diēs

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈdi.em/(classice)
Syllabificatio phonetica: di·em — morphologica: diem

Loci

[+/-]
Vitruvius
ca. -80…-15
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 30/22 a.C.n.)

  • Haec autem ex iis, quae supra scriptae sunt, originibus instituta esse possumus sic animadvertere, quod ad hunc diem nationibus exteris ex his rebus aedificia constituuntur, uti Gallia, Hispania, Lusitania, Aquitania scandulis robusteis aut stramentis. —De architectura Vitruvii [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Sic nobis garrientibus libido mutua et animos simul et membra suscitat. Omnibus abiectis amiculis hactenus denique intecti atque nudati bacchamur in Venerem, cum quidem mihi iam fatigato de propria liberalitate Photis puerile obtulit corollarium; iamque luminibus nostris vigilia marcidis infusus sopor etiam in altum diem nos attinuit. —Metamorphoseon libri XI Apulei [3]

Fontes

  1. 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber secundus, 1. [4] — diem
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: diem.
  3. Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber III. Capitulum XX. Versus 4 — diem