biberit
Appearance
Discretiva
biberit dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
biberit | tertia singularis | perfectum | activa | coniunctivus | bibō (bibere) |
biberit | tertia singularis | futurum exactum | activa | indicativus | bibō (bibere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈbiberit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: bi·be·rit — morphologica: bib-erit
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- neque enim est intellectus ullus in odore vel sapore; et aqua vinumque interemit salamandra ibi inmortua vel si omnino biberit unde potetur, item rana quam rubetam vocant. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 116, [280] — biberit
- ↑ Vicicitatio: biberit.