Jump to content

aucto

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈau̯k.toː/(classice)
Syllabificatio phonetica: auc·tō — morphologica: auct-o

Verbum transitivum

[+/-]

auct|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4]

  1. (Frequent.) vehementer augere, tota vi augere. [1]

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
auct- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. auctō auctem   auctābam auctārem auctābō  
II. sing. auctās auctēs auctā! auctābās auctārēs auctābis auctātō!
III. sing. auctat auctet   auctābat auctāret auctābit auctātō!
I. plur. auctāmus auctēmus   auctābāmus auctārēmus auctābimus  
II. plur. auctātis auctētis auctāte! auctābātis auctārētis auctābitis auctātōte!
III. plur. auctant auctent   auctābant auctārent auctābunt auctantō!
Thema Vox passiva
auct- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. auctor aucter   auctābar auctārer auctābor  
II. sing. auctāris auctēris auctāre! auctābāris auctārēris auctāberis auctātor!
III. sing. auctātur auctētur   auctābātur auctārētur auctābitur auctātor!
I. plur. auctāmur auctēmur   auctābāmur auctārēmur auctābimur  
II. plur. auctāminī auctēminī auctāminī! auctābāminī auctārēminī auctābiminī
III. plur. auctantur auctentur   auctābantur auctārentur auctābuntur auctantor!
Thema Vox activa
auctāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. auctāvī auctāverim auctāveram auctāvissem auctāverō
II. sing. auctāvistī auctāveris auctāverās auctāvissēs auctāveris
III. sing. auctāvit auctāverit auctāverat auctāvisset auctāverit
I. plur. auctāvimus auctāverimus auctāverāmus auctāvissēmus auctāverimus
II. plur. auctāvistis auctāveritis auctāverātis auctāvissētis auctāveritis
III. plur. auctāvērunt auctāverint auctāverant auctāvissent auctāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
auctāre auctāvisse auctātūrum,
-am, -um esse
auctāns   auctātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
auctārī auctātum,
-am, -um esse
auctātum īrī   auctātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
auctandī auctandus, -a, -um auctātum auctātū

Translationes

[+/-]
Vehementer augeredilatare ▼
Vehementer augerecollabi ▲

Discretiva

aucto dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
auctō casus dativus singularis · genus masculinum participii auctus
auctō casus ablativus singularis · genus masculinum participii auctus
auctō casus dativus singularis · genus neutrum participii auctus
auctō casus ablativus singularis · genus neutrum participii auctus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈau̯k.toː/(classice)
Syllabificatio phonetica: auc·tō — morphologica: auct-o

Loci

[+/-]
Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
C. Plinius Secundus
23–79
Sextus Iulius Frontinus
ca. 40–103
Demetrius Cantemir
1674–1723
antiq. class. III II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Asander quoque ex Lycia cum pari numero peditum et D equitibus venit. Totidem ex Syria Asclepiodorum sequebantur. Antipater Graecorum VIII milia, in quis DC equites erant, miserat. Itaque exercitu aucto ad ea, quae defectione turbata erant, componenda processit, interfectisque consternationis auctoribus quarto die ad flumen Oxum perventum est. Hic, quia limum vehit, turbidus semper, insalubris est potui. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [5][6]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • sed hae tantae tamque artifices argutiae a XV diebus paulatim desinunt, nec ut fatigatas possis dicere aut satiatas. mox aestu aucto in totum alia vox fit, nec modulata aut varia; mutatur et color. postremo hieme ipsa non cernitur. linguis earum tenuitas illa prima non est quae ceteris avibus. pariunt vere primo, cum plurimum, sena ova. —Naturalis historia Plinii [7][6]

saec. I.  (ca. 97 p.C.n.)

  • Sentit hanc curam imperatoris piissimi Nervae principis sui regina et domina orbis in dies et magis sentiet salubritas eiusdem aucto castellorum, operum, munerum et lacuum numero. Nec minus ad privatos commodum ex incremento beneficiorum eius diffunditur; illi quoque qui timidi inlicitam aquam ducebant, securi nunc ex beneficiis fruuntur. Ne pereuntes quidem aquae otiosae sunt: alia munditiarum facies, purior spiritus, et causae gravioris caeli quibus apud veteres urbis infamis aer fuit, sunt remotae. —De aquaeductu urbis Romae Frontini [8][6]

Latinitas nova

saec. XVIII.  (1714 p.C.n.)

  • Congregantur autem in eo aerario, si pacata fuerint tempora, ad trecenta vel quadringenta imperialium millia, si vero novus princeps a porta mittatur, aut pristinus in sua dignitate novo diplomate confirmetur, quingenta fere imperialium millia colligi debent: quae omnia a miseris subditis ad explendam inexplebilem othmannicae aulae avaritiam quocunque modo corraduntur et extorquentur.
Unde in dies aucto calamitatum ac miseriarum numero, extremae desolationis imminet periculum. —Descriptio Moldaviae Demetrii Cantemir [9][6]

Fontes

  1. 1.0 1.1 1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 384 — “AUCTO, as, are, a. 1.”
  2. 2.0 2.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — aucto, āre (Frequ. von augeo) (tom. 1, p. 0704)
  3. 3.0 3.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)auctare
  4. 4.0 4.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)aucto
  5. 5.0 5.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VII. Capitulum X, [13] — aucto
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 Vicicitatio: aucto.
  7. 7.0 7.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 43, [85] — aucto
  8. 8.0 8.1 Sextus Iulius Frontinus - De Aquis sive De aquaeductu urbis Romae. (Lacus Curtius): Liber 2. Cap. 88 — aucto
  9. 9.0 9.1 Demetrius CantemirDescriptio Moldaviae. (Universitas Turicensis): Secunda pars – Politica. Caput XIII – De antiquo et hodierno Moldaviae proventu — aucto