Stephanus Stambolov
Stephanus Nicolov Stambolov (Bulgarice: Стефан Николов Стамболов, natus die 31 Ianuarii 1854 Ternobi, necatus die 18 Iulii 1895 Serdicae) vir publicus liberalis Bulgaricus erat.
Iuventus et munus
[recensere | fontem recensere]Stambolov, cuius pater etiam propugnator libertatis Bulgariae erat, primo Ternobi scholam , annis 1870 - 1872 deinde Odessae seminarium presbyterum frequentabat. Tum propter consilia seditiosa dimissus est, brevi tempore in patria magister operam dedit et tum in exilium in Romaniam fugit. Anno 1876 particeps seditionis Bulgaricae contra Imperium Ottomanicum erat.
Cursus honorum
[recensere | fontem recensere]Anno 1880 praeses vicarius, postea praeses parlamenti Bulgarici erat.Die 9 Augusti 1886, postquam Bulgaria Serbiam bello vicit, milites Russiae fideles Alexandrum I principem in Russiam abduxerunt et novam consilium ministrorum nominatus est. Stambolov contra milites seditosos egit et Alexandrum liberavit. Sed tamen Alexander die 7 Septembris 1886 principatu se abdicavit, quod Russici eum non probaverunt. Stambolov unus trium regentium factus est, qui novum principem peterent. Stambolov suadente Ferdinandus I Saxoniae Coburgi electus est. Qui autem Stambolov die 1 Septembris 1887 Primum ministrum Bulgariae nominavit; quem honorem ad usque 31 Maii 1894 tenuit. Die 18 Iulii 1895 tomocrate Macedonico necatus est.
 |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |