unîter

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
unîter	unîtertir	herî unîter

unîter

1. (welatê) hevgirtî, yekgirtî, yekbûyî, ne federal,
   pergala siyasî ya ku tê de (teqrîben) hemû desthilat di destên hikûmeta navendî de ye û herêm ne xweser yan otonom in
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

Me Kerkûk kir qurbana Iraqa unîter.

(şiroveya xwendevanek bi navê Xelikî di Netkurd.com de, 7/2007)

Etîmolojî

Ji fransî [Peyv?] unitaire

Jê

• unîterî
• unîterîst
• unîterîtî
• unîterîzm

Werger

• Fransî: unitaire → fr
• Îngilîzî: unitary → en
• Tirkî: üniter → tr