rûv

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ruːv/
• Kîtekirin: rûv

Navdêr

rûv nêr

1. berzik, hestîyê li jêra zik û mûyên wê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Hevreha belûçî روم (rom), soranî ڕێو (rêw); rêv ji soranî ketiye kurmanciya badînî û tesîra xwe li *rîv kiriye.

Bi zaravayên din

• Kurmancî: rûv
  • Badînî: rwîv (hw rêv)
  • Botî: rûv (hw rov)
  • Reşwî: rûv (hw rwîv, ruv)
• Soranî: ڕێو (rêw)

Werger

• Farisî: شرمگاه‎ → fa, زیرشکم‎
• Îngilîzî: pubes → en
• Tirkî: döl yolu → tr, kasık → tr, tıraş yeri, vulva → tr, etek → tr, apış → tr