meth

Kurmancî

Bilêvkirin

• metḥ

Navdêr

meth

1. gotinên xweş û şîrîn ku kesek yan tiştek pê têt bihagirankirin anku mezinkirin
   • Mela:
     Wesf û medhên mehbûban US
     Li daxên kul heyat in — (Feqiyê Teyran, )

Herwiha

• medh
• medhe
• methe

Hevmane

• pesn
• sena

Jê

• methekar
• methekarî
• metheker
• methekerî
• methekirî
• metho
• methok
• methokî
• (Lêker) meth kirin
• (Navdêr) methkirin

Etîmolojî

Ji erebî مده‎ (medh) ji rehê m-d-h- (pesinandin, pesn dan), hevreha aramî ܡܕܥܐ (medha: pesn, gotgot, zanîn), îbrî מדע (zanist, ilm, zanîn).

Anagram

• tehm

Werger

• Almanî: Lobpreisung → de mê
• Îngilîzî: praise → en, compliment → en, commend → en
• Tirkî: sena → tr, meth → tr

Tirkî

Navdêr

meth

1. pesn, meth
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)