kâr

 Binêre herwiha: kar, Kar, -kar, û -kâr

Tirkî

Navdêr

kâr

1. kar, qezenc, desketî (pereyê kuji dan û stendina bazirganî dikeve dest)

   Bugünkü kârım gayet iyi.

   Kara min a îro gelek baş e.

2. kar, kelk, sûd, havil, feyde

   Onun bana hiç kârı yok.

   Tu kara wî ji min re nîn e.

3. kar (di bazirganiyê de ferqa di navbera buhayê mal û firotina wê de)

   Parça başına bir milyon kârım var.

   Serê parçeyê milyonek kara min e.

Jê

• kârlı

Etîmolojî

Ji farisî کار‎‎ (kâr).