ji dil

Kurmancî

Hoker

ji dil

1. cidî, muxlis, tewa, giran, ne qestokî, ne henekî, bi dil û can

   Ez ji dil hez dikem biçim ji derveyî welatî.

2. xwesteka ku mirov bi îradeya xwe ve tîne cih, daxwazkirî, ne bi darê zorê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ژ دل‎

Herwiha

• jidil

Etîmolojî

Ji ji + dil.

Jê

• jidilî
• jidilîtî
• jidiltî

Werger

• Almanî: ^?im Innersten → de, ^?von Herzen kommend → de
• Erebî: ^?العمد‎ → ar
• Îngilîzî: seriously → en, sincerely → en, voluntary → en, ^?earnestly → en, ^?in earnest → en, ^?warmhearted → en, ^?with a good grace → en
• Tirkî: gönülden → tr, cidden → tr, ^?ahbapça → tr, ^?kalbî → tr, ^?ciddi → tr, ^?kalben → tr