Here naverokê

im

Ji Wîkîferhengê

Formeke lêkerê

[biguhêre]

im

  1. Forma dema niho ji lêkera bûn bo kesê yekemyekjimar dema peyva berî wê bi konsonantekê bi dawî bêt.
    Ez kurd im.
    Ez ne tirk im.

Herwiha

[biguhêre]
  • (biştî bêdengekê) me, mim (devokî)

Bide ber

[biguhêre]

(formên lêkera bûn):

Binêre herwiha

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *h₁ésmi (ji *h₁es-), proto-îranî *-em.

Hevreha -im û -m yên kurmancî, farisî -em, soranî -(i)m, ermenî եմ (em), slaviya kevn єсмь (esmĭ), latînî sum, yûnaniya kevn εἰμί (êmî), îngilîzî am, lîtwanî esmu... Herwiha î, e û in jî ji heman rehê *h₁es-proto-hindûewropî ne.

Werger

[biguhêre]

Hoker

[biguhêre]

im

  1. belê, erê, e, rast e, dirist e, wa ye

Werger

[biguhêre]

Cînav

[biguhêre]

im

  1. (ez û yên li gel min) Binere: em

Werger

[biguhêre]
[biguhêre]

im

  1. av

Çavkanî

[biguhêre]
Ev peyv ji wergerên av/Werger hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Bilêvkirin

[biguhêre]
[biguhêre]

im nêr

  1. nîvişk

Çavkanî

[biguhêre]
Ev peyv ji wergerên nîvişk hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]
[biguhêre]

im

  1. hêma, nîşan
  2. şan, elamet