govan

Kurmancî

Bilêvkirin

IPA^(kilîd): /ɡoːˈvɑːn/
Jihevqetandin: go·van

Navdêr

govan mê û nêr

şahid,
kesa/ê ku dîtiye dema tiştek qewimiye yan hatiye kirin û dikare paşî basa wê bike
gewa^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî * kʷei-, proto-îranî *çey-, hevrehên avestayî çeyes-ça (rêzgirtin; guhdarî), vîkeye- < *vî- (jêr) + -key- (nerîn) (govan, şahid), pehlewî gûgay, parsî wîg'h (govan, şahid), farisî گواہ‎ (gevah). վկա (vike) ya ermenî ji zimanekî îranî hatiye deynkirin.

Jê

Werger

Almanî: zeuge → de m, zeugin → de m, Zeugin → de m
Çînî: 證人 (zhèng-rén)
Erebî: شاهد (şahid)
Farisî: شاهد‎ → fa
Fînî: silminnäkijä → fi, todistaja → fi
Fransî: témoin → fr m
Holendî: getuige → nl
Îngilîzî: witness → en, ^?affiant → en, ^?vouchee → en
Îtalî: testimone → it
Japonî: 証人 → ja (しょうにん, shōnin)
Koreyî: 증인 (jeung-in)
Polonî: świadek → pl m
Portugalî: testamunha → pt
Rusî: свидетель (svidétel’)
Slovenî: priča → sl m
Spanî: testigo → es m
Swêdî: vittne → sv n
Tirkî: şahit → tr, tanık → tr, ^?güya → tr
Urdûyî: (gawah)

Formeke navdêrê

govan

Binêrê gov