bireng

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bireng	birengtir	herî bireng birengtirîn

bireng

1. rengîn, rengdar, ne bêreng
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji bi- +‎ reng.

Werger

• Almanî: farbenfroh → de, ^?vielfarbig → de
• Erebî: ^?ملون‎
• Farisî: ^?ملون‎ → fa
• Tirkî: renkli → tr