bêmifa

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêmifa	bêmifatir	herî bêmifa bêmifatirîn

bêmifa

1. bêwec, bêsûd, bêkêr, bêfêde, bêkelk, bêfeyde
   tişta/ê mifa jê nîne yan nabe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bêxêr, kêrnehatî, bêqezenc, nekêr, nebikêrhatî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• bêmefa
• bêmufa

Dijmane

• bimifa
• mifadar

Etîmolojî

Ji bê- +‎ mifa.

Jê

• bêmifahî
• bêmifatî
• bêmifayî

Werger

• Almanî: nutzlos → de
• Erebî: ^?الددان‎, ^?سدى‎
• Îngilîzî: ineffective → en, pointless → en, unavailing → en, useless → en, futile → en, ^?bootless → en
• Tirkî: abes → tr, faydasız → tr