bêhed

Kurmancî

Rengdêr

bêhed

1. zêde, ji pêwîstiyê yan maqûliyê der
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bêhesab, bêqiyas, pirr, nayê jimartin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. bêsinor, bêtixûb, bêhidûd
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. bêdawî, bêtalî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Ey şefî'ê sahibê alayê hemd
  Min hene bêhed guneh, nisyan û 'emd — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Bide ber

• bêhemd

Jê

• bêhedî
• bêhedîtî
• bêhedtî
• (Lêker) bêhed bûn
• (Lêker) bêhed kirin

• (Navdêr) bêhedbûn
• (Navdêr) bêhedkirin

• (Rengdêr) bêhedbûyî
• (Rengdêr) bêhedkirî

Etîmolojî

Ji bê- + hed.

Werger

• Almanî: endlos → de, grenzenlos → de, unbegrenzt → de, unendlich → de, übermäßig → de, ^?exzessiv → de
• Bulgarî: прекален → bg (prekalen)
• Erebî: افراط‎ → ar
• Farisî: زیاد‎ → fa, بی حد‎ → fa
• Fînî: liika → fi
• Fransî: excessif → fr m, excessive → fr m
• Îngilîzî: excessive → en, extravagant → en, immoderate → en, unbounded → en, unrestricted → en, utmost → en
• Îtalî: eccessivo → it
• Koreyî: 과도의 (gwadoui)
• Tirkî: hadsiz → tr, sınırsız → tr, sayısız → tr
• Yûnanî: υπέρμετροσ (ypérmetros)

Zazakî

Mane

1. bêhed, ewê ku hedê xwe nizanî be, sînor û giraniya xwe nizanî be
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)